ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΣΠΥΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

Τους ανθρώπους, παιδί μου, να τους τιμάς όταν είναι ζωντανοί. Όλα τ’ άλλα είναι για τα μάτια και τους τύπους…

Τα θυμήθηκα ξανά τα λόγια του πατέρα μου, καθώς έφτανε και σε μένα η είδηση για τον θάνατο του σπουδαίου Δάσκαλου Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Μαζεύτηκα πάλι μέσα μου και άρχισα να σκαλίζω τα καταφύγια της μνήμης. Χρόνια πίσω, με την άφοβη νιότη να δρασκελά καινούριες περιπέτειες. Πόσο να ήμασταν στον Ερωτόκριτο; Δεκαεφτά; Δεκαοκτώ; Μέθη!

Κοιτάζω στα κάτω ράφια της βιβλιοθήκης. Ολόκληρη σχεδόν η σειρά με τα προγράμματα του Αμφι-Θεάτρου! Κοσμήματα! Λόγου και σχεδιασμού. Πρωτοπορία και αισθητική, ανυπέρβλητη. Τα κείμενα όλα σε μεταφράσεις αξεπέραστες… Το σακάκι που βελάζει… Σαν να βλέπω τον Τάσο Υφάντη. Πανδαισία. Φορτουνάτος, Του Κουτρούλη ο γάμος, Γουανάκος, Η Γενοβέφα και το παρελθόν της, Δαυίδ, Επιτρέποντες… Διακονία! Λευτέρης Βογιατζής, Δημήτρης Καταλειφός, Ηλίας Λογοθέτης… Τι Λυσιστράτη ήταν εκείνη, Θεέ μου!

Από το Αμφι-Θέατρο της Πλάκας, στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων. Ακολουθίες. Μαρκόπουλος, Χάλαρης, Μικρούτσικος, Κουρουπός, Κυπουργός… Τα σκηνικά του Πάτσα. Η Λήδα Τασοπούλου. Ιέρεια και σύντροφος. Πίστη!

Ένα βράδυ, στον Αγαμέμνονα ήταν, καλοκαίρι του ’88, τόλμησα να πάω κοντά του. Είχε τελειώσει η παράσταση κι αυτός στην άκρη της ορχήστρας παρακολουθούσε σιωπηλός την έξοδο των λιγοστών θεατών. Το κοίλο άδειασε γρήγορα. Νιώθω να «κρέμεται» από μία θλίψη κι ένα παράπονο. Τον πλησιάζω. Τον χαιρετώ και του δίνω το χέρι. Το βάζει ανάμεσα στα δικά του και μου χαμογελά. Σας ευχαριστώ… Τι ευγένεια! Εμείς για όλα, του απαντώ, και σαν κάτι να μου δίνει θάρρος να συνεχίσω…

Μιλήσαμε για το Φεστιβάλ, για την παρακμή που σοβούσε, για την ανυπαρξία πνευματικής υποστήριξης, για τον δήμαρχο που έτρωγε σουβλάκια στην είσοδο… Δύσκολοι καιροί. Κυοφορούσαν εκπτώσεις. Η τριλογία της Ορέστειας είχε ολοκληρωθεί. Ευγνώμονες και πάλι, κύριε Ευαγγελάτε…

Κοντά δέκα χρόνια μετά, στην Ιφιγένεια εν Ταύροις και την Ελένη. Έμελε να είναι και οι τελευταίες παραστάσεις του που θα έβλεπα. Γι’ αυτό ίσως και τις κρατάω μέσα μου σαν φυλακτό. Ένα από τα πολλά και σπουδαία που μας προσέφερε μέσα από τη μεγάλη του πορεία στο Θέατρο! Μέσα από τη μεγάλη του πορεία στον Ελληνικό Πολιτισμό…

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑ

Πολύ το σοβάρεψε το μαγαζί η Τατιάνα. Ανοίγω να μάθω τι έγινε τελικά με την παπαδιά που κεράτωσε τον παπά με τη συννυφάδα της και πέφτω πάνω σε βαθυστόχαστη ανάλυση για την πτώση του ΑΕΠ! Αυτά καλό είναι να μη γίνονται!

Σας παρακαλώ, λίγη ησυχία αν είναι δυνατόν, μη μου ξυπνήσετε τον Γιάννη Πασχαλίδη! Βλέπει όνειρο πως είναι ακόμη βουλευτής!

Με το συμπάθιο, αλλά αυτά τα μεγάφωνα που στήθηκαν πέριξ του λεγόμενου Μεντρεσέ, τι… άσματα θα βαράνε; Το ρωτάω γιατί μερικοί «επιτήδειοι» άρχισαν ήδη να υποψιάζονται… μουεζίνη! Και ξέρετε, βέβαια, ποιοι τρίβουν τα χέρια τους με κάτι τέτοια!

Άλλο πάλι και τούτο! Υπάρχει, λέει, νόμος βάσει του οποίου οι υποψήφιοι για τις Δραματικές Σχολές στην Ελλάδα πρέπει να έχουν αρτιμέλεια η οποία να βεβαιώνεται από Εξεταστική Επιτροπή! Κάπως ρατσιστικός, ή μου φαίνεται;

Στέλιος Ράμφος: Πρέπει να αλλάξουμε εμείς για να βγούμε από την κρίση… Να αλλάξουμε, Στέλιο μου, αλλά μία ερώτηση μπορώ; Η αλλαγή φύλου «παίζει»; Μην τρέχω τζάμπα και στο τέλος μου μείνει το… κουσούρι! Είναι και θέμα… υπόληψης!

Γιώργος Μουρούτης: Λένε ότι ο κύριος Βορίδης έχει εμφυλιοπολεμικό ύφος… Ενώ όταν ο κύριος Τσίπρας σε κάθε ομιλία του επικαλείται τον Βελουχιώτη, είναι Δευτέρα. Για Δευτέρα δεν ξέρω, αλλά γνωρίζω σίγουρα ότι ο Βελουχιώτης πέθανε ενάμιση χρόνο πριν τον εμφύλιο!

Ο Αντώνης Σαμαράς στον Νίκο Χατζηνικολάου, λίγο πριν τις εκλογές του ’15: Έχουνε γεμίσει όλοι οι μετανάστες και έλληνας δεν μπορεί να μπει στο νηπιαγωγείο ή στον παιδικό σταθμό. Αυτό, επίσης τέρμα! Απλά για να μην ξεχνιόμαστε…

Όχι, Γιακουμάτε μου. Δεν το ψήφισες το Σύμφωνο Συμβίωσης. Εσύ και ο Γιαννάκης ο Βρούτσης ψηφίσατε επί της αρχής και καταψηφίσατε όλα τα άρθρα του νόμου. Όποτε άστο, δεν το «σώζεις» με τίποτε. Το ευτύχημα είναι ότι δεν είσαι… μεταδοτικός!

Το πιο σύντομο ανέκδοτο: κοινοβουλευτική ομάδα κόμματος Το Ποτάμι.

Πλάκα-πλάκα, το πρόβλημα για τον Σταύρο Θεοδωράκη δεν είναι αυτοί που του έφυγαν, αλλά αυτοί που του έμειναν! Το φαντάζεσαι να τη «βγάζει» με Ψαριανό και Αμυρά;

Το έχουν χάσει εντελώς στον ΣΥΡΙΖΑ! Ετοιμάζουν γιορτή για τα δύο χρόνια διακυβέρνησης! Πώς το λέει η παροιμία; Εδώ ο κόσμος χάνεται… Αυτό!

Σύμφωνα με την έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ, μόλις το 1,5% του πληθυσμού τα καταφέρνει στην… αποταμίευση! Ε και; Μαζί τους θα τα πάρουν;

Ο Τραμπ θέλει διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσε ο Παπαδημούλης! Το σκέφτηκες, Δημήτρη μου, ότι με κάτι τέτοια μπορεί να τον κάνεις και συμπαθή ή… μπαααααα;

Φτάνει! Όχι άλλο «εναλλακτικό»! Και όσο σκέφτομαι ότι πλησιάζει και ο καιρός που κάνει την εμφάνισή της η ομάδα TED, τόσο… τσιτώνω!

Συμβαίνει τώρα! Η διάσημη «αντιφασίστρια» Τατιάνα ανακοινώνει στην εκπομπή της την κλήρωση τσάντας πασίγνωστης φίρμας αξίας 5.500 ευρώ, κάνοντας ταυτόχρονα την ευχή να την κερδίσει μια φτωχή γυναίκα! Να πώς σπάνε, σύντροφοι, τα… ταξικά σύνορα!

Αυτό του Πετρόπουλου με τα «παντελόνια» πολύ το γούσταρα! Κάποιος επιτέλους έπρεπε να αναλάβει την υπεράσπιση της καταπιεσμένης αντρικής μας τιμής! Και από άντρας ο Πέτρος… γαμάω!

Μαζί του στις διαπιστώσεις, χώρια στην απόφασή του να παρατηθεί. Για τον Νίκο Κιοσέ.

Ε όχι! Δεν μπορεί να γίνονται αυτά! Και εγώ τώρα τι θα κάνω χωρίς τον Μουρτασάγα; Ο σύντροφος ήταν μία κάποια λύσις…

Να είσαι στην ουρά για να προσκυνήσεις τα λείψανα του Αγίου και να έχεις τον άλλον με την κάμερα και το μαρκούτσι να σε ρωτάει αν «πιστεύεις στα θαύματά» του! Πού αλλού να πίστευε, αγορίνα μου; Στο… heavy metal;

Αντιγράφω σχόλιο επιφανούς στελέχους της ΛΑΕ που «ακούει» στο όνομα Τάσος Ορφανίδης: Το βαρύ πυροβολικό του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ της Καβάλας βρήκε αφορμή από την συνέντευξη που έδωσε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στο liberal να τον εγκαλέσει: «τόσο χαμηλά». Πουθενά κύριε Γαμβρέλη να μην εμφανίζονται όσοι δεν υποστηρίζουν το κόμμα σας;

ΚΑΙ «βαρύ πυροβολικό» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ΚΑΙ «κόμμα ΜΟΥ». Κλαίωωωω!

Πάντως –και επειδή τα στελέχη της ΛΑΕ φαίνεται να εντρυφούν πολύ στο Liberal (του Μουρούτη)– μόλις τώρα με πληροφόρησαν ότι στο εν λόγω σάιτ έχουν δώσει συνέντευξη και ο Ρήγας του ΣΥΡΙΖΑ και η Κανέλλη του ΚΚΕ! Άρα το «τόσο χαμηλά» για τον Λαφαζάνη, ισχύει και γι’ αυτούς! Και πολύ περισσότερο μάλιστα για τον Ρήγα και την Κανέλλη, αν σκεφτούμε ότι ο έρμος ο Παναγιώτης τη «βγάζει» επικοινωνιακά μόνο με το iskra!

Ποια κρύα, ποια χιόνια και ποιες παγωνιές! Αν δεν κατέβει ο Μπούτας με τα τρακτέρ στους δρόμους, χειμώνας δεν… παίζει!

Κι όμως υπάρχουν και καλά νέα! Χώρισε η Σκάρλετ Γιόχανσον!

Στην 69^η θέση κατρακύλησε η Ελλάδα στη διεθνή κατάταξη διαφθοράς! Αριθμός-σύμβολο για μια χώρα που τα έχει γαμήσει όλα!

Αποφεύγει τα Εξάρχεια ο Πρετεντέρης και τις «έφαγε» στο Κολωνάκι! Τι σας έλεγα για τα… ταξικά σύνορα;

Παναγιώτης Κουρουμπλής: Δεν έβαλε η Αριστερά τους φόρους αλλά η συμφωνία! Τερματισμός ή ακόμη;

Δείτε τώρα τι βρήκα! Εξώφυλλο των Νέων με την ιστορική φωτογραφία από την άφιξη του Αντρέα Παπανδρέου στην Αθήνα μετά την εγχείρηση στο Χέρφιλντ του Λονδίνου, συνοδευόμενη με ευχές στον… σιδερένιο καρδιοκατακτητή!

Εμ το άλλο; Ανακοίνωση Χυτήρη στο Breaking News: Ο Πρόεδρος είχε άφθονη διούρηση! Ας έρθουν οι σύντροφοι. Ας έρθουν οι σειρήνες. Ας έρθει –έστω– ένας υδραυλικός. Το… πιάσατε ή ακόμη;

Ποια Εξάρχεια! Μονή Εσφιγμένου, γατάκια!

Ο Χριστόδουλος δεν ήταν εκείνος που είχε πει ότι δεν ήξερε για τη χούντα επειδή… διάβαζε; Ε, κάπως έτσι και ο Άδωνις! Δεν ήξερε για το Ολοκαύτωμα γιατί διάβαζε! Το… Ο Αγών μου!

Κάντε πλάκα να βγει και να επαινέσει την απόφαση του Αρείου Πάγου για τη μη έκδοση των 8 τούρκων αξιωματικών ο… Πάγκαλος!

Φλασιά! Κανονικά τώρα ο Άδωνις δεν οφείλει να επιστρέψει τα λεφτά σε όλους εκείνους που αγόρασαν το βιβλίο Οι Εβραίοι που (παθιασμένα) πουλούσε από την εκπομπή του;

Αλήθεια, αυτό το να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση για το Ολοκαύτωμα, πώς άραγε να… μεταφράζεται;

Κώστας Σιμίτης: το μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος… Ενώ το ευρώ ε; Μονόδρομος με χίλια!

Οι τράπεζες απέρριψαν την πρόταση του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη για την εξαγορά του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, αρνούμενες να αποδεχθούν κούρεμα των δανείων σε ποσοστό 80%! Σώπα ρε, τον Ιβάν! Μαγκιές με το 20%;

Θάνος Πλεύρης: Σεβασμό στην μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος των Εβραίων! Νομίζω ότι κάπου εδώ… κλείσαμε!

---

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ... ΛΥΔΙΑ;

Συγνώμη και με το μπαρδόν! Από πού κι ως που η εκκλησία που θέλουν να σηκώσουν ρώσοι επενδυτές (sic) στο πρώην στρατόπεδο Ζήση στην Αλεξανδρούπολη (το οποίο, ως γνωστόν, παραχωρήθηκε από το υπουργείο Άμυνας στη Μητρόπολη Αλεξανδροπούλεως) λογίζεται ως έργο που «θα τονώσει το τουριστικό προϊόν» της περιοχής; Δηλαδή, οι ρώσοι τουρίστες θα έρχονται από τη χώρα τους για να επισκεφτούν έναν ναό που… μοιάζει με τους δικούς τους; Και τότε γιατί δεν χτίζουμε και έναν για τους άγγλους προτεστάντες, έναν για τους ιταλούς καθολικούς ή έναν για τους γερμανούς ευαγγελιστές; Αυτοί δεν έχουν ψυχή; Αυτοί δεν θέλουν να «αγαλλιάσουν» και να προσευχηθούν τις ημέρες των διακοπών τους;

Θα μου πείτε –και δίκαιο θα έχετε– ότι δεν έχουν βρεθεί άγγλοι, ιταλοί και γερμανοί επενδυτές! Σωστά! Γιατί αν υπήρχαν,, όλο και κάποιο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο θα βρίσκαμε για να τους «βολέψουμε» και αυτούς. Τι κι ανήκουν σε… αντίπαλες ομολογίες! Δεν χαμπαριάζει από τέτοια ο τουρισμός. Και δη ο θρησκευτικός! Όποτε, αν με το καλό… καλώς να ορίσουν και αυτοί! Είναι εποχές για να χαλάς χατίρια; Ας μην ξεφεύγουμε όμως από τα «ομόθρησκα» και πλανηθούμε σε πλάνες που μπορεί να μας εξοκείλουν σε βδελυρές πονηρίες!

Λέγεται, εκτός των άλλων, ότι η χώρα μας, πέρα από την εισροή συναλλάγματος, θα ωφεληθεί και «διπλωματικά» από την ανέγερση του μεγαλοπρεπούς (12 χρυσοί τρούλοι είναι αυτοί!) ρωσικού ναού, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, θα «ακούει» στο όνομα του Αγίου Βλαδίμηρου. Ούτως ειπείν, θα αποκτήσουμε «ρωσικές πλάτες», γεγονός που, εκτός απρόοπτου, θα επιβεβαιώσει και τις προφητείες του Γέροντα Παϊσίου (και της Ελεύθερης Ώρας συμπεριλαμβανομένης). Βέβαια, είναι πολύ πιθανόν (έως… σιγουράκι θα έλεγα) ότι θα υπάρξουν και μερικοί από τη λεγόμενη μειοψηφία (οι συνήθεις… άθεοι) που θα βγουν και θα μας «κουνάνε» στα μούτρα παλιές ιστορίες από κάτι Ορλοφικά και τέτοια ξεχασμένα. Θα το υποστούμε! Μπρός στα κάλλη τι είν’ η… γκρίνια;

Ε ναι, για! Εμ θα ρίξουν τέσσερα εκατομμύρια ευρώ οι σύντροφοι (πρώην καλέ, μη σκιάζεστε), εμ τους τη «λέμε» και από πάνω. Άκου μαφιόζοι! Σιγά καλέ; Τους είδατε; «Φέρνει» κανένας τους στον Μπέο ή στον Μαρινάκη; Οκέι, ιεραπόστολους δύσκολα να τους πεις, αλλά κτήτορες γιατί όχι; Και, στο κάτω-κάτω, δικαίωμα στη μετάνοια έχουν όλοι. Έστω κι αν τη (χρυσο)πληρώνουν! Τι σας «χαλάει»; Φοβάστε μη σας φάνε τη θέση στη βασιλεία των ουρανών με καμία… δωροδοκία; Για τόσο «ευάλωτο» τον έχετε τον Θεό σας; Σαν δεν αισχύνεστε λέω εγώ…

Εν πάσει περιπτώσει, για αλλού το ξεκίνησα, αλλού μου βγήκε. Απλά τώρα σκέφτομαι πως αν είναι να προσελκύσουμε με αυτόν τον τρόπο τουρισμό, στην επόμενη τουριστική έκθεση της Μόσχας να στείλουμε εκεί τη δικιά μας την Ιωσηφίδου ντυμένη… Λυδία!

Φιλιπησσία καλέ, πώς σας ήρθε στο νου το… Καρβαλιώτισσα; Κουραμπιέδες πάμε να πουλήσουμε;

---

ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Καινούριος σάλος πάλι! Και καινούρια ευκαιρία να γεμίσουμε τους «τοίχους» μας με βρισιές, απειλές, μαγκιές και κατάρες. Μανούλες εξάλλου στην «κατασκευή εχθρών». Προαιώνιων και μη. Πέσαμε να τα φάμε τα νεοσύλλεκτα τα αλβανάκια που τόλμησαν να φωτογραφηθούν μέσα στον στρατώνα με τα χέρια τους να σχηματίζουν το σύμβολο του αλβανικού έθνους. Τι κι αν ακόμη ηχεί γύρω μας το σύνθημα «δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ, αλβανέ, αλβανέεεε»… Τι κι αν ακόμη μας στοιχειώνει και μας «ακολουθεί» η βαρβαρότητα των οπαδών-δολοφόνων της Εθνική μας μετά τον αγώνα της (ηττημένης) Ελλάδας με τη (νικήτρια) Αλβανία… Τι κι αν ακόμη επιμένουμε να τους αντιμετωπίζουμε σαν παρακατιανούς και σαν «κατώτερους»… Εδώ διακυβεύονται τα «ιερά» και τα «όσια». Θα το πει και ο Καμμένος: σχέδιο αναβίωσης του αλβανικού εθνικισμού πίσω από την πράξη των νεοσύλλεκτων…

Αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι: άραγε, τα παιδιά αυτά, άγουρα και ανώριμα σαν όλα της ηλικίας τους, θα τα ρωτήσουμε ποτέ πως βιώσαν την «ελληνική φιλοξενία»; Θα καθίσουμε ποτέ να τα ακούσουμε να μιλάνε για τα χρόνια τους στα ελληνικά σχολεία; Για τους «αποκλεισμούς» τους, τις περιθωριοποιήσεις τους, τα γιούχα που άκουγαν όταν, αριστούχοι γαρ, καλούνταν να σηκώσουν την ελληνική σημαία στις παρελάσεις; Για ποια «εθνική συνείδηση» ερχόμαστε και τους μιλάμε τώρα; Για ποιον σεβασμό; Για ποιο φρόνημα;

Ζω σε ένα χωριό όπου τα παιδιά των αλβανών, χρόνια τώρα, στηρίζουν με την παρουσία τους ενεργά τη λειτουργία του δημοτικού σχολείου. Χωρίς αυτά, τα ελληνάκια (μα και τα ίδια) θα ήταν αναγκασμένα να σηκώνονται από τις 6.30 το πρωί για να μετακινηθούν στα διπλανά χωριά, χάνοντας έτσι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της ηλικίας τους: να μάθουν τα πρώτα τους γράμματα στον τόπο όπου ζουν και μεγαλώνουν. Στο σχολειό ΤΟΥΣ.  Κι όμως, αντί αυτή η καθ’ όλα πολιτισμική εξέλιξη να είχε αποτελέσει το έναυσμα και την αφορμή για έναν συλλογικό επανακαθορισμό των όρων και των κανόνων της καθ’ ημάς συμβίωσης με τον «ξένο» και τον «άλλο», τα φυλετικά σύνορα εξακολουθούν να ορθώνουν τους ίδιους διαχωρισμούς, τις ίδιες αντιπαλότητες, τα ίδια τείχη! «Εμείς» και οι «αυτοί». «Αφέντες» και «δούλοι». «Πρίγκιπες» και «φτωχοί».

Θα συμφωνήσω. Δύσκολο πράγμα η «ένταξη» και πράξη επίπονη. Όμως, πότε το προσπαθήσαμε ειλικρινά και με σχέδιο; Ποιες θεσμικές δομές ουσιαστικής συνεύρεσης και συνύπαρξης δοκιμάστηκαν; Πώς διαχειριστήκαμε το «ποιοτικό μας πλεονέκτημα»; Πού αποδείξαμε το πατροπαράδοτο της «ελληνικής φιλοξενίας»; Τους είδαμε «πειναλέους» και τους ξεζουμίσαμε. Τους βλέπαμε «άξεστους» και τους γελοιοποιούσαμε. Τους κάναμε ανέκδοτα, τους καρφώσαμε «ρετσινιές»… του κλώτσου και του μπάτσου από την πρώτη μέρα που πάτησαν το πόδι τους εδώ!

Τα ίδια και με τους παλιννοστούντες από τις πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης. Τους θυμάμαι χειμώνα καιρό μέσα στα παραπήγματα του Ζυγού. Να μην μπορείς να ξεχωρίσεις αν πρόκειται για ανθρώπους ή ζώα! Να σε πνίγει η λάσπη και η απλυσιά. Τα χνώτα να ζέχνουν πείνα. Τα παιδιά να σε τραβάνε από τα ρούχα εκλιπαρώντας στοργή. Μία κόλαση, πέντε χιλιόμετρα μακριά από την ευδαιμονία. Την ίδια ώρα που τα Jumbo ετοίμαζαν εγκαίνια… Μετά, τα «αδέλφια» μας έγιναν «ρωσοπόντιοι».

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογώ την πράξη των επτά στρατιωτών. Θύματα κι αυτοί ενός άλλου παροξυσμού, ενός άλλου μεγαλοϊδεατισμού, μοιραίο είναι να αναζητούν τη «χαμένη τους ταυτότητα» μέσα από εθνικές πομφόλυγες και αλλότριες διεκδικήσεις. Αλλά πριν από τα αναθέματα, πριν από τις κρεμάλες και τα ικριώματα, ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη της δικιάς μας αλαζονείας, της δικιάς μας έπαρσης, της δικιάς μας ψευδαίσθησης, τις δικιάς μας αυταπάτης και των δικών μας ευθυνών. Ενίοτε και των μοιραίων…

---

ΘΡΑΣΟΣ ΜΟΝΟ...

Καμία μα καμία διάθεση δεν είχα να συνεχίσω τον διάλογο με τους νέους της Action Team, θεωρώντας πως ό,τι ήταν να ειπωθεί μεταξύ μας, ειπώθηκε. Τουλάχιστον από την πλευρά μου. Εξάλλου, το ενδιαφέρον της συζήτησης δεν ενδείκνυται για περισσότερη… κατανάλωση. Μέχρις εδώ και πολύ της ήταν! Όμως –κι απ’ ό,τι τελικά αποδείχθηκε– λογάριαζα χωρίς τον… ξενοδόχο! Εν προκειμένω, τον φέρελπι Νίκο Βουγιούκα, ο οποίος αυτοβούλως και αυθορμήτως αποφάσισε να «πάρει επάνω» του την «υπεράσπιση» της νεοφανούς ομάδας!

Παρά την «πρόκληση», το σκέφτηκα πολύ αν έπρεπε να εμπλακώ σε κάτι που είχε προ πολλού εξαντληθεί. Όταν όμως διαπίστωσα ότι το «πάθος» του νεαρού υπερέβη τα «επιτρεπτά» όρια και διολίσθησε προς το θράσος, έκρινα σκόπιμο και επιβεβλημένο να «σπάσω» την ανοχή και τη σιωπή μου. Που νισάφι, δηλαδή…

Τι μου γράφει ο (ας τον πω) εκπρόσωπος της Action Team; Ιδού τα αποσπάσματα που με «περιλαμβάνουν» και με αφορούν:
Η χώρα μας έχει καταστραφεί διότι διχάστηκαν οι Έλληνες μεταξύ τους σαν λαός και χωρίστηκαν σε δεξιούς, ακροδεξιούς ακροαριστερούς και αριστερούς… Θα σας παρακαλέσω να μην μας μπερδεύεται με τα παραπάνω. Εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να γεμίζουμε χρώμα αυτόν τον κόσμο… Μια από τις πολλές απερισκεψίες του κυρίου Γαμβρέλη είναι ότι δεν φωτίστηκε από τα φαναράκια που ¨πετάξαμε¨ (Εκδήλωση: 2ο Λάμπει ο ουρανός). Είναι μεγάλος μου καημός το ότι δεν καταφέραμε να τον φωτίσουμε αλλά με παρηγορεί το γεγονός ότι με τα έσοδα βοηθήσαμε δεκάδες οικογένειες που βρίσκονται σε άσχημη οικονομική κατάσταση εξαιτίας τις κυβέρνησης στην οποία κάποτε ήσασταν υποψήφιος.
Επιθυμία μας προς τους υποστηρικτές μας είναι να μην γίνει παρεξηγήσιμος ο κύριος Γαμβρέλης μας… Κατανοούμε ότι θέλει να τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων και με αυτόν τον τρόπο να βγάλει το ψωμί του. Στο άρθρο του είπε επίσης ότι αδιαφορεί με τα είδη που ασχολείται η ομάδας μας. Το πιο αστείο όμως είναι ότι ο Alfa Media Group (Λάμψη Fm, εφημερίδα Νέα Εγνατία, Alfa radio) ήταν χορηγός επικοινωνίας σε κάθε εκδήλωση που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Προκαλούμε λοιπόν τον κύριο Γαμβρέλη και όλον τον Alfa Media Group να αδιαφορήσουν και με την Action Team και με ότι διοργανώνει (όχι όπως αδιαφορεί ο κ. Μπάμπης Γαμβρέλης μέχρι σήμερα), αν φυσικά μπορούν… Καληνύχτα σας λοιπόν αγαπημένε μου, όνειρα γλυκά και κυρίως απονήρευτα.

Με τη σειρά και εν τάχει:

Τα περί «διχασμού» και «καταστροφής» ένεκα της ύπαρξης δεξιών, ακροδεξιών, ακροαριστερών, αριστερών (άραγε γιατί όχι… κεντρώων;) επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο τα όσα περί «απολιτίκ μπούρδας» είχα αναφέρει στο προηγούμενο άρθρο μου (διαβάστε το εδώ).
 Επισημαίνοντας για άλλη μια φορά ότι και αυτή ακόμη η «μπούρδα» μπορεί να εμπεριέχει εντός της έντονα ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία. Τόσα που να «διεκδικεί» μέχρι και την κατάργηση των ιδεολογιών!

Απερίσκεπτος για πολλά θα μπορούσα να κατηγορηθώ, αλλά όχι και επειδή δεν φωτίστηκα από τα φαναράκια σας! Ανεβάστε λίγο τον πήχη των απαιτήσεών σας!

Και επειδή πολύς ο λόγος περί «βοήθειας οικογενειών», ας το «τραβήξω» λίγο παραπάνω, μιας και οι συνεργασίες σας με τις δημοτικές αρχές συνοδεύονται (αν δεν κάνω λάθος) και από οικονομικές ενισχύσεις. Είστε πρόχειροι να μας ενημερώσετε για το μέγεθός τους; Γνωρίζουν οι δημότες μας (και οι… βοηθούμενες οικογένειες) τα ποσά που ξοδεύτηκαν για τις εκδηλώσεις σας; Υπάρχει ενδεχόμενο αυτό το ποσό να είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της… φιλανθρωπίας σας; Δεν προδικάζω. Ρωτάω. Φρονώ και ευγενικά.

Καλό θα ήταν –και επειδή μία «τάση» τη βλέπω– όταν απευθύνεστε σε «πληροφοριοδότες», να ελέγχετε περισσότερο την «ποιότητα» και τη σοβαρότητα των ιδίων και των πληροφοριών τους. Πόσο μάλλον τη φερεγγυότητά τους. Αν το είχατε πράξει, και στην περίπτωση της «πολιτικής μου σταδιοδρομίας» θα είχατε αποφύγει την… πατάτα. Πείτε λοιπόν στον… ρουφιάνο (σας) ότι το 2009 που εγώ ήμουν υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ποσοστό του στις εκλογές ήταν 5,04%. Και με τέτοιο, κομματάκι δύσκολο για κυβέρνηση!

Δεν γνωρίζω τι εικόνα έχετε για τη δημοσιογραφία και τη σχέση των δημοσιογράφων-αρθρογράφων με τους εκδότες, αλλά αν ενδιαφέρεστε για τη δικιά μου με τη Νέα Εγνατία, σας πληροφορώ ότι η μακροχρόνια, αδιάλειπτη κα αδιασάλευτη συνεργασία μου μαζί της οφείλεται σε μία και μοναδική αρχή: αυτήν της ελευθερίας της έκφρασης! Ως εκ τούτου, η αρθρογραφία μου δεν θα μπορούσε ποτέ να επηρεαστεί από τις επιλογές του συγκροτήματος. Ο καθείς και το… πόστο του.

Τέλος –και επειδή έχετε μπλέξει με… παμπόνηρο– κρατήστε μια «πισινή» με τα… όνειρα. Θα σας χρειαστεί.

---

ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ

Σας ενημερώνω (και σας προετοιμάζω) εκ των προτέρων: το ανάγνωσμα που ακολουθεί απαιτεί από την πλευρά σας μεγάλα αποθέματα αντοχών. Τόσα, που κάλλιστα θα μπορούσατε να χαρακτηριστείτε ακόμη και… ήρωες (ή ηρωίδες, ανάλογα) αν καταφέρετε και το φτάσετε μέχρι το τέλος. Σε μία τέτοια περίπτωση, θεωρείστε βέβαιη, όχι μόνον τη συμπαράστασή μου, αλλά και αυτήν ακόμη τη συμπόνια μου! Για να έχετε όμως και  πλήρη εικόνα γι’ αυτό που… η μοίρα μάς επιφύλαξε, να σας πω ότι το εν λόγω πόνημα είναι μία εν θερμώ αφήγηση τοπικού παράγοντα με έντονα στοιχεία φιλμ νουάρ, μελό και… αστυνόμου Σαΐνη!

Σας τον… παραδίνω:

Λίγο πριν της 12,00 τα μεσάνυχτα χθες Παρασκευή 20-01-2017 φεύγοντας από τον χορό των Ποταμουδίων, επέλεξα τυχαία να χρησιμοποιήσω την οδό Θειδώρου Καβαλιώτου από το Τίμιο Σταυρό, για να φτάσω σπίτι μου. Με την είσοδό μου στην Θεοδώρου Καβαλιώτου παρατήρησα νερά να τρέχουν στην αριστερή πλευρά του δρόμου και έχοντας πάρει τον κατήφορο έφταναν σχεδόν μέχρι το κέντρο. Ακολουθώντας την προέλευσή τους διαπίστωσα ότι προέρχονταν από το νούμερο 53 της Θ. Καβαλιώτου. Χρησιμοποιώντας μια παρκίδα σταμάτησα το αυτοκίνητό μου αριστερά του δρόμου και κατέβηκα από αυτό για να βρω την αιτία. Σχεδόν σε ένα λεπτό πλησιάζοντας στις εισόδους δύο κατοικιών διαπίστωσα ότι ένας σωλήνας είχε σπάσει σε έναν τοίχο μέσα στην αυλή ενός των δύο σπιτιών, στα οποία στο πεζοδρόμιο υπήρχαν αντίστοιχα δύο φρεάτια. Ήξερα πλέον ότι κάποιος διακόπτης σε ένα από τα δύο φρεάτια πιθανόν, θα σταματούσε την διαρροή. Μη έχοντας εργαλία μαζί μου τόλμησα παρά το προχωρημένο της ώρας, να χτυπήσω το κουδούνι παρακείμενης κατοικίας, για να διαπιστώσω με ευχαρίστηση ότι το ζευγάρι που κατοικούσε εκεί, αφού διαπίστωσε την ιδιότητα μου, συνέδραμε ο σύζηγος με ένα κατσαβίδη για να μπορέσω να ανοίξω τα καπάκια από τα φρεάτια. Ανοίγοντας το πρώτο έκλεισα τον διακόπτη, χωρίς ωστόσο να σταματήση η διαρροή νερού, για να προχωρήσω στο άνοιγμα του δεύτερου φρεατίου, από το οποίο μόλις έκλεισα τον διακόπτη, σταμάτησε η διαρροή νερού, όχι μόνο από το σπίτι, αλλά και η όδευση του στο ρεύμα της Θ. Καβαλιώτου. Ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, ευχαρίστησα το ζευγάρι και ετοιμάστηκα να φύγω. Οι πολίτες όμως μου επεφήλαξαν μια δυσάρεστη έκληξη. Αφού επιβεβαίωσαν την ιδιότητα μου, με δεδομένο ότι με έβλεπαν γραβατομένο, κουστουμαρισμένο, με την παλτουδιά και τα κασκόλ, μου εξήγησαν ότι από το συγκεκριμένο σπίτι, στο οποίο έμενε μια κυρία 92 ετών, έγιναν τρία τηλεφωνήματα στην ΔΕΥΑΚ, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ενώ και η κυρία που έμενε στην παρακείμενη κατοικία και συνομιλούσα μαζί της, τηλεφώνησε επίσης στης 13,30 το μεσημέρι στο τηλεφωνικό κέντρο της ΔΕΥΑΚ, για να την πληροφορήση ο ασυνείδητος υπηρεσιακός παράγων της ΔΕΥΑΚ, ότι αυτή η βλάβη δεν ήταν ευθύνη της υπηρεσίας και θα έπρεπε η γιαγιά να πάρει ιδιώτη υδραυλικό για να επισκευάση την ζημιά. Στην επιχειρηματολογία μάλιστα της κυρίας ότι ξέρετε η γιαγιά είναι 92 ετών και ότι το νερό που χάνετε είναι πριν το ρολόι και εξ’ αυτού του λόγου δεν καταγράφεται, άρα το χάνει η ΔΕΥΑΚ, ο μπουρζουάς υπάλληλός μας της έκλεισε το τηλέφωνο. Κάπνισα από τα αυτιά, ξεαστόμισα κάτι λίγα Γαλλικά, μέσα από τα δόντια μου, λόγω της παρουσίας των δύο πολιτών στον τόπο της ζημιάς, για να εισπράξω μεθ’ ολίγον την παράκληση της κυρίας που μου περιέγραφε το περιστατικό, να μην τιμωρήσω τον συγκεκριμένο υπάλληλο, γιατί θα αισθανόταν τύψεις. ΄Οταν παρατήρησα ότι με αυτήν την τακτική ο λεγάμενος, θα επαναλάμβανε αυτήν την συμπεριφορά πάλι, αδικώντας μεταξύ άλλων και τους ευσυνείδητους υπαλλήλους της επιχείρησης, οι οποίοι μόλις πριν από ούτε δέκα ημέρες, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, ανταποκρινόμενοι απολύτως στις ανάγκες της πόλης και αντιμετώπιζοντας τις συνέπειες της παγοπληξίας, με τρόπο υποδειγματικό. Αναρωτιέμαι και παρακαλώ εσείς που θα διαβάσετε το συγκεκριμένο σχόλιο, μην περιοριστείτε μόνο στο γνωστό like, αλλά γράψτε μου την άποψη σας. Με δεδομένο ότι το νερό είναι πολύτιμο, σπάνιο, επικίνδυνο να χύνεται ανεξέλεκτα ιδιαίτερα τον χειμώνα, κοστοβόρο για την επιχείρηση, κοστοβόρο για τους εργοδότες του συγκεκριμένου ασυνείδητου, που είναι οι πολίτες που μέσα από την λογική της ανταποδοτικότητας, χρηματοδοτούν της λειτουργία της επιχείρησης και τον μισθό του μπουρζουά, για να μην είναι κανείς σκληρός, τιμωριτικός και όλες οι άλλες μπούρδες που αραδειάζουν διάφοροι τον τελευταίο καιρό, τι πρέπει να είναι: M…..ς ή να τον κάνει, μόνο και μόνο για να μην διαταράξη τα κακώς κείμενα, τα λερωμένα τα ‘απλυτα, επιτρέποντας να συνεχίζεται μια κατάσταση που είναι άδικη, προσβλητική, ενοχλητική, αντικοινωνική και να επιτρέπει κάποια τέτοια γαιδούρια να φαρδένουν τους κώλους τους από το καθησιό. Αυτό κατά την γνώμη σας πρέπει να κάνω: Ούτε την ηλικία της υπέργηρης κυρίας 92 ετών δεν σεβάστηκε. Ούτε το ψωμί που πληρώνουν οι Καβαλιώτες και τρώει, σε ένα περιβάλλον όπου η ανεργία τσακίζει και έχει αποκλισει, ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού μας, οδηγώντας ένα άλλο στην μετανάστευση δεν σεβάστηκε. Με ιδιαίτερη περιέργεια θέλω να μάθω την Δευτέρα, αν είναι ο ίδιος που πριν από μερικές ημέρες είπε σε πολίτη «λες βλακείες» όταν αυτός κάλεσε το τηλεφωνικό κέντρο της ΔΕΥΑΚ, έχει πέσει σε ανάλογες συμπεριφορές πολλάκις στο παρελθόν, για να την βγάλει με μια επίπληξη, είναι ο ίδιος που έκανε like στον χαρακτηρισμό του γράφοντος, από τον Πρόεδρο του σωματείου, ο οποίος τον παρωμείασε με τον Πρόεδρο της Βορείου Κορέας αποκαλώντας με, με το όνομα του, θέλοντας να αναδείξη πόσο κακός είμαι κατά την γνώμη του, σε ένα κατάπτυστω κείμενο που δημοσίευσε στο fb, σε περιορισμένο αναγνωστικό κοινό που προφανώς ξεβολεύεται από τις δρομολογούμενες αλλαγές και το ξύπνημα του γίγαντα που λέγεται ΔΕΥΑΚ , για να το κατεβάσει τάχιστα προφανώς επειδή κάποιος τον συμβούλευσε ανάλογα, -αγνοεί ότι το κείμενο το έχω στα χέρια μου-, γιατί ο θεός φυλάει τον κλέφτη, αλλά προφανώς φυλά και τον νοικοκύρη. Είμαι περίεργος και θα το διαπιστώσω την Δευτέρα, πρόκειται για το ίδιο άτομο: Μην βάλλεται στοίχημα, γιατί θα το χάσεται. Περιμένω την ενεργή συμμετοχή σας και αν νομίζεται ότι πρέπει να μου τα χώσετε.

Φυσικά, όσοι λίγο-πολύ ασχολείστε με τα «κοινά», θα αναγνωρίσατε τον «ήρωα της πλοκής» που άλλος δεν είναι από τον κύριο Νίκο Ξανθόπουλο (εδώ «κουμπώνει» το… μελό) ο οποίος, εκτός από πρόεδρος της ΔΕΥΑ Καβάλας, τυγχάνει και σημαίνον στέλεχος του πνευματικού σωματείου Θουκυδίδειος Ακαδημία. Το τελευταίο άλλωστε μπορεί να το διαπιστώσει κανείς και από τις επιδόσεις του στην… ορθογραφία! Αριστεία γαρ…

---

ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ!

Το ποσό των 3.000 ευρώ δαπάνησε ο δήμος Καβάλας για τηλεοπτικά σποτ που «καθοδηγούσαν» τους πολίτες τις ημέρες του χιονιά! Μικρό δεν το λες, αν αναλογισθούμε ότι ο άλλος από τον Νέστο την έβγαλε με ένα χιλιάρικο στο CENTER με το… ΕΒΙΒΑ! Και χόρεψε και τη ζεϊμπεκιά του!

Α καλά, έχουμε ξεφύγει εντελώς! Πήγε, λέει, στην τουριστική έκθεση της Ολλανδίας η κυρία Ιωσηφίδου και αυτό που αποκόμισε από τους διοργανωτές ήταν, το ενδιαφέρον που επέδειξαν για τα… ποδήλατα του δήμου! Τους θαμπώσαμε πάλι!

Και τώρα το μεγάλο δράμα της σκηνοθέτιδας των μεγάλων επιτυχιών, Ελευθερίας Καραδήμου: Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους φαν που μας στηρίζουν σε αυτά τα 7 χρόνια που κάνουμε σήριαλ. Από σήμερα όμως θα σταματήσουμε, το 2017 από τις πρώτες κιόλας μέρες μας πήγε στραβά και εξακολουθεί να μας πηγαίνει… Δυστυχώς χάλασε η κάμερα και ο υπολογιστής μου, όπου πάνω εκεί γινόταν όλα. Ίσως μερικοί να χαρούν, άλλα ξέρω πως πολλοί θα συνυπάρχουν κοντά μου και στον πόνο μου. Και λόγω οικονομικής κρίσης τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν να τα αντικαταστήσω…

Μήπως η Action Team να διοργανώσει έναν Μαραθώνιο Στήριξης και Αγάπης για την Ελευθερία; Ιδέα ρίχνω…

Μιλάμε, έχω πάθει την πλάκα μου με τις μουσικές που «ανεβάζει» στο facebook ο Καλλιοντζής! Όχι, Sex Pistols δεν είδα ακόμη, αλλά και από Sting έχουμε και Doors διαθέτουμε και από Deep Purple και Rolling Stones καλά τα πάμε! Ε, κάπου ανάμεσα «πετιέται» και καμία Bonnie Tyler, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας! Νέα Δημοκρατία είναι ο άνθρωπος!

Εφημερίδα Πρώτο Θέμα: Η ομορφιά επηρεάζει και την ιδεολογία: Οι Δεξιοί είναι πιο όμορφοι από τους Αριστερούς! Λες, ρε πούστη μου, να με «ρίχνει» σε ομορφιά ο… Γιάννης ο Πασχαλίδης; Δεν θα το αντέξω!

Άννα Διαμαντοπούλου: Είμαστε Έλληνες, είμαστε εκατομμύρια, είμαστε δημοκράτες, ΤΕΛΟΣ ΤΩΡΑ στην κατηφόρα. Το κρατάει απόθεμα το επαναστατικό από την περίοδο της νιότης της. Ναι καλέ, από τότε, με τον… Φιντελ!

Σαν πολύ ρατσισμός να πέφτει εκεί στην ΑΕΚ! Γιατί μόνο Απάτσι, κύριε Μελισσανίδη μου, οι παικταράδες μας; Χάθηκαν οι Σιού, οι Τσερόκι, οι Τσεγιέν;

Κατά τον δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ, τρία είναι τα επίπεδα εγκληματικότητας. Οι ποινικοί, οι τρομοκράτες και οι αντιεξουσιαστές! Γίνεσαι ή δεν γίνεσαι μετά… Εξαρχειώτης;

Ράμφος, Χωμενίδης, Διαμαντοπούλου, Βερεμής και Βασιλική Γεωργιάδου ομοτράπεζοι σε πάνελ των (πάλαι ποτέ εκλεκτών) εκδόσεων Αρμός, με συντονιστή τον Νίκο Δήμο! Ο «αφρός» των… σικ μνημονιακών!

Αυτό το ξέρατε; Το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασιάς και Σπάρτης διοργανώνει ημερίδα με θέμα: Τα οφέλη της προσευχής σε επιχειρήσεις και οργανισμούς!!! Όχι που θα κάτσουν να περιμένουν την ανάπτυξη.

Αν θα θέλαμε να δώσουμε ένα όνομα στον όρο επικοινωνιακή πολιτική, αυτό θα ήταν του… Ομπάμα! Επιστήμονας ο πρώην!

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στο Liberal του Μουρούτη! Τόσο χαμηλά!

Φώφη Γεννηματά: Δείγμα της αλαζονείας Καμμένου η αγωγή κατά του Πετρουλάκη… Η μήνυση που έκανες, Φώφη μου, πριν από έναν μήνα στον Κώστα Βαξεβάνη τι δείγμα ήταν; Αβροφροσύνης;

Όχι και τη Φάμπρικα, κορίτσι μου! Φωνάρα, ναι, δεν λέω, αλλά δεν είσαι και για όλα! Άσε που το συγκεκριμένο το «στοίχειωσε» με ερμηνεία ιερή ο Λάκης Χαλκιάς.

Κώστας Λαλιώτης, Μιχάλης Καρχιμάκης, Φίλιππος Σαχινίδης, Γιώργος Ανωμερίτης, Κώστας Σκανδαλίδης, Δημήτρης Ρέππας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Σωκράτης Ξυνίδης, Βάσω Παπανδρέου, Χρήστος Πρωτόπαπας, Κώστας Γείτονας, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, Απόστολος Κακλαμάνης, Νίκος Σηφουνάκης, Χρήστος Πάχτας, Σήφης Βαλυράκης, Μανώλης Σκουλάκης, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, Γιάννης Σουλαδάκης, Γιώργος Λιάνης… Όλοι αυτοί, κατά πώς λένε, θέλουν να γίνουν ο προοδευτικός πόλος της πλειοψηφίας! Μάλλον τόσα χρόνια θα ήταν ο… οπισθοδρομικός πόλος και είπαν να ανανήψουν. Πόσους χωράει, ρε γαμώτο, αυτή η πουτάνα η κολυμβήθρα;

Νέος πολιτικός όρος: κομματικός μετανάστης!

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας, ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Καθαριότητας κύριος Κλειτσιώτης δήλωσε ότι κάθε χρόνο γίνεται προμήθεια 200 τόνων αλατιού και συνήθως καταναλώνονται οι 60 τόνοι. Και ρωτάω τώρα εγώ: στα τελευταία δέκα χρόνια (που δεν είχαμε δα και τις μεγάλες παγωνιές), λογικά, δεν θα έπρεπε στις αποθήκες του δήμου να βρίσκονταν πριν ξεσπάσει η βαρυχειμωνιά 1.400 τόνοι αλατιού; Έτσι, από περιέργεια ρωτάω, και μην πάει πουθενά αλλού το (πονηρό) σας μυαλό!

Δεν τον έχω στα «πλάνα» μου, αλλά έχει αργήσει πολύ να εμφανιστεί ο σύντροφος Μουρτασάγας και, όσο να ’ναι, μια ανησυχία την έχω.

Προφυλακτικά από τα Lidl! Για να βάλουμε τέλος στην υπογεννητικότητα!

Paulo Coelho: Κλείσε τον κύκλο! Ό,τι τελείωσε, άστο να φύγει… Πςςςςςςςςςςςς, γάμησα εγώ Ράμφο!

Διαβάζω σε ρεπορτάζ της ιστοσελίδας iefimerida.gr: «Ενημερώθηκα για μία αυθαίρετη απόφαση του δημάρχου να φοιτήσουν παιδιά προσφύγων στο Νέο Ικόνιο. Ποτέ πήρε αυτή την απόφαση και γιατί; Δεν με εκφράζει αυτή η απόφαση του δημάρχου» είπε από την πλευρά της η δημοτική σύμβουλος Γιώτα Βοϊδονικόλα, γνωρίζοντας την αποθέωση από μερίδα γονέων. Μικρή αλλά ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: η κυρία Βοϊδονικόλα είναι επικεφαλής της παράταξης που υποστηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία.

Ο (και γιατρός στο επάγγελμα) Γεράσιμος Γιακουμάτος δήλωσε ότι το 90% των ανθρώπων που προβάλλονται στα τηλεοπτικά κανάλια είναι ομοφυλόφιλοι και ότι η ομοφυλοφιλία είναι αρρώστια κολλητική. Η δικιά του να μην είναι μόνο, γιατί είναι και ανίατη!

Ο Μητσοτάκης πάντως πήρε αποστάσεις χαρακτηρίζοντας τη δήλωση «ατυχή»! Για ρατσιστική και ομοφοβική, ούτε λόγος…

Αν δεν τα καταφέρει στον ΔΟΛ ο Μουλόπουλος, έχω εναλλακτική με… Καρανίκα!

Αυτή η Τανιάνα που «έριξε πόρτα» στον χρυσαυγίτη, είναι η ίδια με εκείνη που την περασμένη εβδομάδα έλεγε να μπουν οι μπουλντόζες στο Ελληνικό και να πετάξουν έξω τους πρόσφυγες; Ρωτάω γιατί σαν να μπερδεύτηκα λίγο…

Ισχύει ακόμη το κάλεσμα του Άδωνι Γεωργιάδη να αγοράζουμε το Βήμα και τα Νέα ως πράξη αντίστασης στην άθλια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;

Εχθές πάντως εμένα, μαζί με το Βήμα, μου έδωσαν και το Τι να κάνουμε του Λένιν! Καλά πάμε για αρχή…

Από την κοπή βασιλόπιτας του Ομίλου Καβάλας για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας: Πριν την κοπή της βασιλόπιτας διαμορφώθηκαν συνθήκες για  ένα όμορφο μουσικό απόγευμα από δύο καθηγητές μουσικής, την κ. Μορένου Βασιλική και τον κ. Μπάρμπα Δανιήλ προερχόμενοι κι οι δυο τους από το σχολείο της Μεταμόρφωσης, που πρόθυμα μετά από εισήγηση της κ Σταμπουλή, δέχτηκαν να εμπλουτίσουν την εκδήλωση  με ζωντανή μουσική,  παίζοντας  κιθάρα και ακορντεόν. Ακούστηκαν και χειροκροτήθηκαν ελληνικά και ξένα μουσικά κομμάτια, όπως: «Τα Παιδιά του Πειραιά», «Λαϊκά τραγούδια της Κάτω Ιταλίας», «Κομπαρσίτα», «Romance» και άλλα… Και άλλα; Τι άλλα; Μπορεί να υπάρχουν και άλλα μετά την… Κομπαρσίτα; Όχι να μου πείτε!

---

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ 'Η ΑΠΑΤΗ;

Με το τηλεοπτικό προϊόν που «πουλάει» ο Σπύρος Παπαδόπουλος είχα πάντα ένα πρόβλημα. Από τότε ακόμη που, νεαρός ων, «έχτιζε» την καλλιτεχνική του καριέρα «επάνω» στο μεγάλο του «σουξέ», τους Απαράδεκτους! Σε καιρούς που η συλλογική μας ευμάρεια και το πνευματικό μας ρεμπελιό τού έδιναν «πάσες ανοχής» για να μπορεί να «παίζει» και να μας «διασκεδάζει» με εξυπνακίστικες ατάκες, όπως φερ’ ειπείν με εκείνες για το… Πολυτεχνείο! Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό, αλλά θα το πω: το δικό του «χιούμορ» λειτούργησε καταλυτικά στη γενικευμένη (ή και στοχευμένη;) απαξίωση όλων όσων, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, συμμετείχαν στην εξέγερση του Νοέμβρη του ’73.

Και δεν είναι μόνον αυτό. Τα «αστειάκια» του τηλεοπτικού (και μόνο) αστέρα υπήρξαν σε πολλές περιπτώσεις αρκούντως υπονομευτικά για μεγάλες και διαχρονικές αξίες των καθ’ ημάς παραδόσεων. Κυρίως όμως αυτών της Αριστεράς. Τι να θυμίσω; Τα «χαριτωμένα» για την ποίηση; Τα «σκαμπρόζικα» για τον πολιτισμό; Τα «χάχανα» για το θέατρο;

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (πλάκα-πλάκα, μπορεί να ξεπερνάνε και τα δέκα), ο Σπύρος Παπαδόπουλος έχει αναλάβει τον ρόλο του «κατ’ οίκον διασκεδαστή», με «όχημα» το ελληνικό τραγούδι. Κατά κανόνα, το είδος εκείνο του τραγουδιού που (σε γενικές γραμμές) δεν σε προσβάλλει και δεν σε «ακυρώνει» ως θεατή και ως άνθρωπο. Κάτι σαν ένα… έντεχνο ευρείας κατανάλωσης. Ενίοτε και… ξεφαντώματος, μιας και το οπτικό μέρος της εκπομπής εμπεριέχει έντονες παρενθέσεις… οφθαλμόλουτρου!

Αυτά στα επιφαινόμενα. Στη «μόστρα». Στο «περιτύλιγμα». Αυτά στο… δόλωμα! Γιατί, το Στην υγειά μας, ρε παιδιά –και έχοντας προ πολλού ξεμείνει από «καλές προθέσεις»– δεν είναι τίποτε άλλο από μία «εφαρμογή» της γενικευμένης σύγχυσης που παράγουν τα τηλεοπτικά προγράμματα. Σύγχυση πνευματική και πολιτιστική που εδώ επιτυγχάνεται μέσω του πιο διεισδυτικού πολιτιστικού αγαθού: του τραγουδιού!

Με ποιον τρόπο; Με το να μοιάζουν όλα ίδια! Να μην υπάρχει κανένα μέτρο, κανένα όριο, κανένας διαχωρισμός. Επί του… πρακτέου, να «συνυπάρχουν» το τσιφτετέλι με τον Γιάννη τον φονιά, το Kuro Siwo με τον Μαργαρίτη, ο Βασίλης Καρράς με το Δίχτυ, ο Μαρκόπουλος με τον Μάγγα, η Πάολα με τον Λοΐζο και πάει λέγοντας…

Κανένας… πολιτιστικός ρατσισμός! Και καμία υποτίμηση. Δικαίωμα του καθενός να τη «βρίσκει» με όποιο είδος τραγουδιού θέλει και επιθυμεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι καταργούμε και την «ιδιαιτερότητα» των ειδών. Δεν σημαίνει ότι όλα μπορούν να γίνουν πολτός στο «μπλέντερ της ομοιομορφίας». Άλλωστε, πολύ πριν από μένα το είχε ξεκαθαρίσει η αοιδός Ρίτα, επιλέγοντας τον… παίδαρο από το Μέγαρο! Καθαρά και ξάστερα!

Γιατί όχι και ο Σπύρος; Μα γιατί ανέκαθεν, το «καλλιτεχνικό του είδος», αυτή η φούσκα που εξέθρεψε ο πασοκικός αχταρμάς, δεν είχε ποτέ ούτε έρμα ούτε ταυτότητα ούτε αρχές ούτε αξίες. Κυρίως; Δεν είχε την ντομπροσύνη του αυθεντικού! Γι’ αυτό και πάντα «δήθεν».

---

Ο ΣΑΧΛΑΜΑΡΑΣ

Πριν λίγες ημέρες, οι «τόποι κοινωνικής δικτύωσης» γέμισαν με το βίντεο ενός ρεπορτάζ, όπου ο «έξυπνος» ρεπόρτερ ζητάει από τους περαστικούς να του πουν πόσα εκατομμύρια ευρώ είναι το ένα δις! Διατηρώντας τις επιφυλάξεις μου για το αν και κατά πόσο ο ίδιος θα ανταποκρινόταν σε έναν αντίστοιχο αιφνιδιασμό, μένω αποκλειστικά στο γεγονός. Οι «συμμετέχοντες» σε αυτήν την επιτόπια έρευνα –που, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν νέα παιδιά– «προδόθηκαν» όλοι από τις μαθηματικές τους γνώσεις! Κανένας και καμία δεν «κατάφερε» να βρει τον «μαγικό αριθμό» χίλια, με αποτέλεσμα να επιτευχθεί στο ακέραιο και ο αρχικός στόχος του ρεπορτάζ. Που άλλος δεν ήταν από το να μας κάνει (ως τηλεθεατές) να νιώσουμε υπεροχή απέναντι στους «άκυρους». Στοιχείο που επιτείνει έτι περισσότερο το πάθος του καθενός για αυτο-επιβεβαίωση. Πάθος που διαχρονικά μας (δια)κατέχει.

Φυσικά, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ανάμεσα στους (εν πολλοίς άτυχους) περαστικούς, θα είχαν βρεθεί και δυο-τρεις που θα απάντησαν σωστά στο «βασανιστικό ερώτημα». Μόνο που οι δικές τους απαντήσεις συγκαταλέγονται συνήθως στα πρώτα «θύματα» του μοντάζ. Οι λόγοι, προφανείς. Πώς αλλιώς θα συζητούσαμε σήμερα για το εν λόγω ρεπορτάζ, αν όλα κυλούσαν φυσιολογικά!
Κοιτάξτε όμως τώρα τι μπορεί να παραχθεί από ένα ρεπορτάζ μιας (ας την πούμε) σατιρικής εκπομπής. Κοιτάξτε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τη χιουμοριστική της διάθεση και τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα της. Γιατί, πέρα από το «κύμα εξυπνάδας» που ενέκυψε στους διαδικτυακούς σχολιασμούς, η όλη παραγωγή έχει και τις… κρυφές της οπτικές. Άλλως πώς, τις… σκοτεινές της γωνίες! Τις οποίες «κρυφές» και «σκοτεινές», φρόντισε να φανερώσει και να φωτίσει ο… Άδωνις Γεωργιάδης μέσα από την εκπομπή του Ελλήνων Έγερσις. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:

Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας αποκαλύπτει ότι το βίντεο από το ρεπορτάζ «ανέβηκε» στο διαδίκτυο από την Ομάδα Αλήθειας! Ήγουν, τους έμμισθους προπαγανδιστές του κόμματός του! Το κρατάμε αυτό για την οικονομία της συζήτησης και συνεχίζουμε.

Με τον γνωστό ταχυδακτυλουργικό του τρόπο, εμπλέκει το «αθώον» του ερωτήματος με τα δισεκατομμύρια του ελληνικού χρέους και με ειρμό που θα ζήλευε ακόμη και ο… πρόεδρος του Εδεσσαϊκού, καταλήγει στα παρακάτω: Αυτοί όλοι οι άνθρωποι που είδατε, ψηφίζουν. Αυτοί όλοι οι άνθρωποι έχουνε γνώμη: για τον Σόιμπλε, για τον Τόμσεν, για τον νεοφιλελευθερισμό, για το μνημόνιο, για το PSI, για το Τρίτο Ράιχ, για τις πολεμικές αποζημιώσεις, και δεν ξέρουν πόσα εκατομμύρια είναι το δισεκατομμύριο! Αλλά έχουν άποψη για όλα! Και έχουν άποψη ευρέα! Που δεν τη συζητάνε, που είναι αύριο αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα και φωνάζουνε. Και ρωτάς τώρα… Σ’ αυτόν τον τόπο, που κατάφερε το ΠΑΣΟΚ του ’80 να κάνει αμόρφωτο τον κόσμο σε αυτό το βαθμό που είδατε, που δεν ήξερε η καθηγήτρια της κοπέλας πόσο είναι το δισεκατομμύριο… λέει η κοπέλα «κυρία πείτε μου πόσο είναι» και λέει αυτή «τρακόσια». Τρακόσια εκατομμύρια το δισεκατομμύριο! Και το λέει καθηγήτρια! Το λέω για να καταλάβετε σε ποια χώρα ζούμε. 

Μία απαραίτητη διευκρίνιση πριν τα επίδικα: η κοπέλα απευθύνει το «κυρία» σε μια γυναίκα που έτυχε εκείνη τη στιγμή να περνάει από δίπλα της. Προφανώς για να τη «χρησιμοποιήσει» ως… βοήθεια από το κοινό. Το πώς στο (λέμε τώρα) μυαλό του Γεωργιάδη, η γυναίκα αυτή «μεταμορφώθηκε» σε καθηγήτρια –και μάλιστα χωρίς την επάρκεια που απαιτεί ο επαγγελματικός της ρόλος– είναι κάτι το εντελώς… απαρακολούθητο.

Πού όμως κατευθύνει το περιεχόμενο του ρεπορτάζ; Πού εστιάζει και σε τι συμπέρασμα οδηγείται; Μα, στο πλέον βολικό και σε αυτό που ουσιαστικά προσδοκούσε από την αρχή ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Ομάδας Αλήθειας: να βγουν όλοι αυτοί που δεν ξέρουν πόσα εκατομμύρια ευρώ είναι το δισεκατομμύριο, Συριζαίοι! Και πιο συγκεκριμένα, αμόρφωτοι Συριζαίοι! Και να στο λέει αυτό ο Άδωνις του «ευρέα» (να μπερδεύτηκε λέτε με την… αγαπημένη του φυλή;), να στο λέει ο Άδωνις που δεν το έχει σε τίποτε να «κοτσάρει» τη γενική στα γυναικεία ονόματα. Και μένω στα πιο πρόσφατα από τα γλωσσικά του κατορθώματα. Και μόνο στα δικά του. Γιατί αν πω να «απλωθώ» και στους άλλους από το ιδεολογικό του σινάφι, τα κούτσουρα θα αρχίσουν να επιπλέουν!

Ή επιπλέουν;

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ

Ένα μικρό σχόλιο που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στη Νέα Εγνατία και αφορούσε στην ομάδα Action Team, προκάλεσε (κατά πώς φαίνεται και από τη «διαδικτυακή κινητοποίηση» που ακολούθησε) την έντονη αντίδραση των υπευθύνων της, που έσπευσαν αμέσως να απαντήσουν στα όσα «αρνητικά» καταλόγιζα στις δράσεις τους. Τι έγραψα; Απλά ότι θα αρχίσω να εκτιμώ τη Δημοτική Αρχή μετά την άρνησή της να επιτρέψει στην ομάδα Action Team να διοργανώσει αγώνα δρόμου με Αη Βασίληδες δρομείς! Το καθ’ όλα δηκτικό (και ειρωνικό) σχόλιο «δέχτηκε» μέσω facebook την παρακάτω απάντηση:

Αγαπητέ «αρθρογράφε» Μπάμπης Γαμβρέλης (στην εφημερίδα «Νέα Εγνατία» και στο blog «Η πολίτικη των ανθρώπων»). Εκτός από το να κατακρεουργείτε με σχόλια σας το μοναδικό φορέα ελπίδας για το μέλλον, το ίδιο το μέλλον, αναρωτηθήκατε ποτέ τι άλλο μπορείτε να κάνετε πέρα από αυτήν την αναίσχυντη και αποτρόπαιη πράξη; Όταν λοιπόν το ανακαλύψετε γιατί είναι προφανές ότι βρίσκεστε σε μαύρα μεσάνυχτα θα μπορείτε να κάνετε τέτοιου είδους κακοήθη σχόλια που είναι το μόνο που έχετε μάθει να πράττετε.

 Είναι αλήθεια ότι την ομάδα Action Team τη «γνωρίζω» εκ του μακρόθεν και μόνο από τα δημοσιεύματα που προβάλλουν τις δραστηριότητές της. Αναφέρω επί τροχάδην το Colors Festival, το Τρέξε με τον Σκύλο σου, το Λάμπει ο Ουρανός και από μια-δυο περιπτώσεις κοινωνικού εθελοντισμού. Είναι επίσης αλήθεια ότι με τα «είδη» που ασχολείται, δεν «διατηρώ» και την καλύτερη των σχέσεων. Στην καλύτερη, αδιαφορώ. Αλλά αυτό ουδόλως θα δικαιολογούσε οποιαδήποτε κριτική εναντίον της. Δικαίωμα στο «παιχνίδι» και την «τρελή χαρά» έχουν όλοι! Πόσο μάλλον όταν (καθώς τώρα το διαπιστώνω) τα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας διανύουν (ηλικιακά) το μετα-εφηβικό τους στάδιο.

Το να αυτοπαρουσιάζεται όμως η Action Team ως ο… μοναδικός φορέας ελπίδας για το μέλλον, δείχνει (σε υπέρτατο βαθμό) και τη σχέση των μελών της με την… αφέλεια. Η οποία, αν δεν «κυλούσε» στην… ασθένεια του (μικρο)παραγοντισμού, θα ήταν θεμιτή, ευφρόσυνη και γουστόζικη καθώς θα συμβάδιζε και με τη «γλυκιά αθωότητα» της νιότης τους. Θα είχε, δηλαδή, την ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό της ηλικίας τους. Και τότε, όλα καλά (και φυσιολογικά).

Εδώ όμως τα πράγματα μπερδεύονται. Οι πιτσιρικάδες –και ας μη θεωρηθεί υποτιμητικός ο χαρακτηρισμός, τουναντίον– της Action Team συμμετέχουν σε μία πολύ συγκεκριμένη «πολιτική παραγωγή», ο ιδεολογικός πυρήνας της οποίας περιέχει όλα τα χαρακτηριστικά της απολιτίκ μπούρδας! Κάτι σαν τις χαριτωμενιές των «κινημάτων» τύπου –istas (από Atenistas μέχρι… Kavalistas) που, εν μέσω ψύχους και αστέγων, πήγαιναν και έντυναν με πλεκτά πουλόβερ τα… δέντρα! «Κινήματα» βολικά σε κάθε (μικρή ή μεγάλη) εξουσία.

Θα το ξαναπώ: το «κέφι» του καθενός είναι απολύτως σεβαστό. Σε πολλές δε περιπτώσεις και απαραίτητο για τη «συλλογική μας ευφορία». Άλλωστε, ο κόσμος πάντα θα έχει μέσα του την ανάγκη να «ξεφεύγει», να «ξεχνάει», να εκτονώνεται και να «αποδρά». Ακόμη και να σαλιαρίζει. Όταν όμως τα «μεράκια» (ατομικά και ομαδικά) συνυπάρχουν, εμμέσως πλην σαφώς, με πολύ συγκεκριμένους «πολιτικούς ακτιβισμούς», τότε, μοιραίο και αναπόφευκτο να υποστούν και την ανάλογη κριτική. Δίκαιη ή άδικη, σωστή ή λανθασμένη, οφείλουν να τη δεχτούν και να την αντιμετωπίσουν. Ειδικά όταν οι δραστηριότητές τους εμπλέκονται (κατά κανόνα) και με φορείς του Δημοσίου.

Σαν (πολύ) μεγαλύτερος και επειδή την «αλαζονεία της νιότης» την πέρασα κι εγώ: τα «μαύρα μου μεσάνυχτα» δεν πρόκειται να φωτιστούν από τα φαναράκια που πέταξαν (και πάνε) στους ουρανούς, ούτε και να χρωματιστούν από τα «colors μπουγελώματα». Και θα παραμείνουν «μαύρα» όσο οι νέοι θα σεργιανούν αμέριμνοι στις χαζοχαρουμενιές και το… τίποτα!

---

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΩΣ... ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Μόνον αυτός ο αλητήριος θα μπορούσε να «ξεπλύνει» τον Αρτέμη Σώρρα! Το κατέχει καλά το σπορ. Προπονημένος άριστα στο είδος. Τους παίρνει εγκληματίες και απατεώνες και τους εξαγνίζει μέσα στην «ξανθιά» λάμψη του λάιφ στάιλ. Το έκανε με τον Μιχαλολιάκο, το έκανε με όλα τα μπουμπούκια της ακροδεξιάς (πολιτικά και… καλλιτεχνικά), το έκανε και τώρα με τον παρανοϊκό. Τον επικίνδυνο παρανοϊκό.

Ναι, έκατσα και είδα ολόκληρη την εκπομπή! Έπρεπε να τη δω! Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα. Μια δοκιμασία των αντοχών μου. Και το είχα κανονίσει από την αρχή: ήθελα να θυμώσω! Έπρεπε να θυμώσω! Αν έμενα απαθής, αν παρασυρόμουν από την «δολιοφθορά της ατάκας», αν, για λίγο έστω, έπιανα τον εαυτό μου χαλαρό και ευδιάθετο, θα είχα νικηθεί. Αμαχητί! Και δεν το ήθελα.

Ο βόθρος του ήταν και πάλι εκεί. Με τις ίδιες γνώριμες οσμές, τα ίδια γνώριμα λύματα. Μπόχα. Ο τυχοδιώκτης οικοδεσπότης, η ερεθιστική γλάστρα, ο ναζιστής! Τέλεια σύνθεση! Τέλειος συνδυασμός! Απόψε μιλάμε ανοιχτά! Έτσι είπε. Ναι, Θέμο μου, υπερθεμάτισε ο άλλος. Θέμο ΜΟΥ! Οποίο ξεβράκωμα! Οποία αλήθεια! Άλλωστε ειπώθηκε (και ξεκαθαρίστηκε) εξ αρχής: εδώ δεν γίνεται καμία διαμάχη… Αβρόχοις ποσί. ΟΛΑ!

Και έπειτα οι παρενθέσεις ανάμεσα στα ψέματα και τις σάχλες του επιτήδειου. Εγώ το βλέπω, σε πλησιάζει ο κύκλος, κάπου θέλει να σε μαντρώσει. Περιτύλιγμα αοριστίας. Ο «κύκλος»! Το «μάντρωμα». Οι κακοί; Οι διώκτες; Τι; Γι’ αυτό και η «προστασία». Εγώ δεν θέλω να σε παρασύρω να πεις πράγματα που θα σε ενοχοποιήσουν! Αλλά τι; Σε πράγματα που εξιτάρουν; Σε πράγματα που εντυπωσιάζουν; Σε πράγματα που κάνουν τον φασισμό… ψυχαγωγία; Αυτό;

Αυτό ακριβώς! Η φαιδρότητα της τηλεοπτικής ντουζιέρας στην υπηρεσία του σαλτιμπάγκου. Η Δημοκρατία, θυσία στον βωμό της ακροαματικότητας. Κανένα πολίτευμα δεν πέτυχε! Μικρά γελάκια και καταφατικό κούνημα του κεφαλιού. Έχουμε δημοκρατία Θέμο (μου); Μικρή παύση, δήθεν αμηχανία. Το ηδυπαθές γλάρωμα της γλάστρας… Ε, μία δημοκρατία την έχουμε… Πάσα ακριβείας για να «σκοράρει» ο ναζιστής ανενόχλητος!

Σταχυολογώ: Μας ορκίζουν ότι είμαστε σπορά του Γιαχβέ και του Αβραάμ… Έχουμε 650 θρησκείες στην Ελλάδα… Μας έχουν πείσει ότι είμαστε από το γένος του Δαρβίνου (!!!)… Τους Έλληνες στη Μικρά Ασία τους σκότωσαν οι Χαζάροι, οι Εβραίοι… Οι Οθωμανοί ήταν οι μπράβοι της Εκκλησίας… Η τράπεζα της Ανατολίας ονομάστηκε Τουρκία… Η Ελληνική Δημοκρατία είναι εταιρεία… Το τελευταίο, συνοδεία με το αστειάκι-συγκατάθεση του Θέμου(του): αυτό το καταλαβαίνουμε όταν πάμε στην εφορία!

Αυτόν τον Σώρρα «παρέδωσε» στο κοινό του. Τον «άνετο», τον «ελληναρά», τον «γαμάω»… Α, και τον ήρωα της Ρωσίας! Με τον φακό να ζουμάρει επιδέξια και διεισδυτικά επάνω στο μετάλλιο-απάτη. Η αποστολή εξετελέσθη! Και πάλι…

---

ΚΟΜΜΑ ΠΙΣΤΑ

Ανοίγω την ΕΡΤ και πέφτω πάνω στην εκπομπή Αίθουσα Σύνταξης. Δεν περνάνε δυο λεπτά και γίνεται σύνδεση με το γραφείο του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης για να περιγράψει (και καλά) ο ίδιος τα θέματα του κεντρικού Δελτίου Ειδήσεων που θα ακολουθούσε. Και ποιoν βλέπω λέτε; Έναν ονόματι Βασίλη Ταλαμάγκα που τον θυμάμαι παλιά στο Kontra παρέα με τον Κουρή να παίρνει συνέντευξη από τον Μιχαλολιάκο!

Σας έχω κι αλλά για τον κύριο, σε… περιγραφή του φίλτατου Κλέωνα Ιωαννίδη: πριν καμιά 12-13 χρόνια πήγε να φτιάξει ένα περιοδικό, το ΦΑΝΤΟΜΑΣ (δεν κάνω πλάκα, έτσι λεγόταν) που έβγαλε καμιά 10ριά τεύχη και ήταν μαύρο χάλι, αν και σε καναδυό τεύχη είχε βρει και είχε δημοσιεύσει μερικά αρχεία της ΚΥΠ και της Ασφάλειας. Τα τελευταία χρόνια βολόδερνε σε κάτι κανάλια, που καλούν χρυσαυγίτες για γούτσου-γούτσου. Ίσως στις γιορτές να πέσατε επάνω σε μια δήθεν «δημοσιογραφική αποστολή» στην ελληνική δύναμη του Κοσόβου, με τον υπουργό Βίτσα. Ο τύπος αυτός έκανε ερωτήσεις του στυλ «πόσο σας λείπει η πατρίδα» στους στρατιωτικούς που υπηρετούν εκεί. Εντελώς σκουπιδαριό και χωρίς σοβαρότητα. Πήρε και επί τόπου εκεί συνέντευξη στον Βίτσα με ιδιαιτέρως προσυνεννοημένη τριπλή ερώτηση που κατέληγε «δεν θα πειραχτούν οι αποδοχές των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων»! Και στο τέλος έκλεισε με πλάνα από το κοκπιτ αεροπλάνου με τον πιλότο να λέει «τον κλείδωσα τον πούστη τον Τούρκο, να του την ρίξω;» και μουσική υπόκρουση τον Νταλάρα να άδει «στο πεπρωμένο σου μη δίνεις σημασία…»!

Αυτά με το Γενικό Διευθυντή Ειδήσεων της ΕΡΤ. Ναι, κάποιον ονόματι Βασίλη Ταλαμάγκα!

Σας βρήκα λύση για τη… θέρμανση! Ανατρεπτική και (προπάντων) οικονομική! Τη… Νοσταλγία! Ουχί βεβαίως εκείνη του Ταρκόφσκι, αλλά του δόκτορος Τιμ Γουάιλσταντ του πανεπιστημίου του Σάουθαμπτον! Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνά του, τα νοσταλγικά συναισθήματα μπορούν να αυξήσουν τη θερμοκρασία του σώματος. Γιατί, όταν σκεφτόμαστε κάτι ή κάποιον με νοσταλγία δεν ζεστάνουμε μόνο την καρδιά μας αλλά και το κορμί μας. Όσο μάλιστα πιο τρυφερή είναι η νοσταλγία, τόσο μεγαλύτερη η θερμότητα που δημιουργεί. Οπότε, αύριο κιόλας, 500 λίτρα… νοσταλγία!

Διανύουμε τη χειρότερη περίοδο της Αριστεράς στην Ελλάδα, σύντροφοι!  Ο ΣΥΡΙΖΑ μνημονιακός, η ΛΑΕ γραφική μέχρι εκεί που δεν παίρνει, η Κωνσταντοπούλου να πλακώνεται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ στην καρακοσμάρα του… Γενικώς, μαύρα κι άραχνα!

Και αφού το έφερε η κουβέντα, στην κόντρα Ζωής Κωνσταντοπούλου με ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εγώ… πειρατής!

Να ρωτήσω κάτι. Ο δήμαρχος Τροιζηνίας που είχε υπογράψει με τον Σώρρα πληρεξούσιο για επενδύσεις 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ, σε ποιο κόμμα ανήκει;

Ο Κώστας Τάτσης δήλωσε ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Εμμανουηλίδης θα μείνει στην πολιτική ιστορία του τόπου με το «στίγμα» εκείνου που δεν αντέδρασε στην προσβλητική στο πρόσωπο του δήλωση του πρωθυπουργού ότι στις φωτιές της Θάσου το καλοκαίρι δεν ήξερε σε ποιο υπουργείο τηλεφωνούσε. Προσωπικά δεν ξέρω αν αυτό είναι χειρότερο από το να μείνει κάποιος στην ιστορία ως μέλος της… Συμβουλευτικής της Χούντας. Ή ξέρω;

Μπορεί να πουλάει βιβλία, μπορεί να «τσιρίζει» και να «χτυπιέται» για την Ελληνική Παιδεία, μπορεί να ανήκει (τώρα) στο κόμμα των… αρίστων, αλλά ακόμη δεν έμαθε ότι τα επώνυμα γένους θηλυκού δεν έχουν γενική. Ε, Άδωνι; Λέμε ποτέ… της Βουγιουκλάκης;

Σύμφωνα με έρευνα στα γαλλικά Μέσα Ενημέρωσης, το 52% των αστυνομικών και το 44% των στρατιωτικών και χωροφυλάκων θα ψηφίσουν τη Μαρίν Λεπέν στις επικείμενες προεδρικές εκλογές. Χρειαζόταν και έρευνα;

Εγώ δεν θέλω να μπερδεύομαι σε κανενός τα οικογενειακά, αλλά να παίρνει θέση για το παιδί του Μαζιώτη και της Ρούπα ο Κώστας Μπακογιάννης ο οποίος δεν πλήρωνε διατροφή για το παιδί του, ε, είναι λίγο… κάπως! Και συγχωρέστε μου τον… κιτρινισμό.

Απ’ ό,τι έγραψε η Espresso, η Μιμή Ντενιση το «πάει» για δήμαρχος Αθηναίων… Λέτε να τη δούμε… Μπουμπουλίνα;

Αυτόν τον Απόστολο Δοξιάδη που πρωτοστατεί στο να μην εκδοθούν οι 8 τούρκοι αξιωματικοί που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, δεν τον άκουσα ποτέ να αντιδρά για τους κούρδους αριστερούς που εκδίδονταν τόσα χρόνια από τις ελληνικές αρχές. Μα ποτέ όμως…

Ο (ΟΝΝΕΔιτης) Καλαμπόκας που σκότωσε τον καθηγητή Τεμπονέρα έμεινε στη φυλακή μόλις 7 χρόνια και ύστερα έγινε προϊστάμενος τράπεζας στον Βόλο. Το ότι κάποιοι άλλοι τρώνε πολλαπλά ισόβια χωρίς να έχουν σκοτώσει, είναι για να μην… ξεφεύγουμε οι υπόλοιποι από το μαντρί!

Σόρι, Μουζάλα, αλλά εσύ δεν ήσουν που είπες ότι κερδίσαμε το στοίχημα για το ξεχειμώνιασμα, δεν υπάρχει κανείς πρόσφυγας που να είναι σε μη θερμαινόμενο μέρος; Μπας και δεν άκουσα καλά;

Το μεγαλύτερο βραβείο που θα μπορούσε να πάρει η μεγάλη Μέριλ Στριπ, ήταν να την πει «υπερεκτιμημένη» ο Τραμπ!

Όχι άλλο Μακάριο Λαζαρίδη, παίδες και συνάδελφοι! Λυπηθείτε με! Χίλιες φορές Καλαντζή και Κλειτσιώτη! Ε μα…

Το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, σε ανακοίνωση για την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Ευαγγελισμό, γράφει ότι ο Πολάκης μόνο κατ’ ευθυμισμό μπορεί να αποκαλείται Υπουργός Αναπληρωτής Υγείας. Ευθυμισμός! Προφανώς από το… Ευθύμιος!

Κι άλλο με Κυριάκο από twitter μεριά: Μια είδηση που μάλλον θα περάσει απαρατήρητη… τα θερμά μου συλλυπητήρια. Ποια ήταν η είδηση; Έσβησε ο 24χρονος αστυνομικός, θύμα των κουκουλοφορων το 2007… Και άντε, πες ότι είναι πολυάσχολος δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι αυτόν το δόλιο τον αστυνομικό τον «σβήνουν» εδώ και 8 χρόνια οι (λέμε τώρα) ειδήσεις. Το γεγονός ότι με απλά μαθηματικά ο αστυνομικός το 2007 «βγαίνει» να είναι… 16 χρονών, λέει;

Μαλακία χοντρή του Καμμένου που τράβηξε στο αυτόφωρο τα δύο φιντάνια των Παραπολιτικών. Θα μπορούσε να κάνει μία δημόσια καταγγελία και να το «έκλεινε» εκεί. Τώρα το δίκαιο (πού έτσι κι αλλιώς είχε), το έχασε εντελώς!

Πάντως, από «φάτσα» και μόνο, αυτοί των Παραπολιτικών… καμένοι!

Ντόρα Μπακογιάννη: H υπόθεση της αγωγής εναντίον του γελοιογράφου Ανδρέα Πετρουλάκη και οι διώξεις δημοσιογράφων είναι ακραίες. Δεν έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Πες αλεύρι, Ντόρα μου! Σεραφείμ Φυντανίδης (Ελευθεροτυπία), Χρήστος Θεοχαράτος (Έθνος), Δημήτρης Μαρούδας (Νίκη), Κώστας Κοντοπάνος (Αυριανή), Κώστας Γερονικολός (Δημοκρατικός Λόγος), Σπύρος Καρατζαφέρης (48 Ώρες), Κώστας Παπαϊωάννου (Ποντίκι). Και οι επτά συνελήφθησαν το 1991 επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, επειδή τόλμησαν να δημοσιεύσουν μία προκήρυξη της 17 Νοέμβρη. Όπερ μεθερμηνευόμενο, για… χρυσόψαρα, αλλού. Ντόρα μου…

Και συμπληρώνω: Σύλληψη Βαξεβάνη το 2012 για λίστα Λαγκάρντ, μήνυση Ντόρας το 2009 στην εφημερίδα Veto, μήνυση Αυγενάκη το 2015 σε δημοσιογράφο.

Δημήτρης Βίτσας: Πιαστήκαμε απροετοίμαστοι στη Μόρια… Ε ναι, πού να περάσει από το μυαλό του ότι θα έχει κρύο και χιόνια Γενάρη μήνα;

Νομικός δεν είμαι, αλλά με την απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρεί ότι τα ιδιωτικά κανάλια δεν είναι και τόσο νόμιμα. Σωστά κατάλαβα;

Ο ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΣ ΚΑΙ Η... ΤΥΦΛΗ

Ε λοιπόν, όχι! Το πρόβλημα δεν είναι που ένας τσαρλατάνος νεοναζιστής έχει γίνει το εθνοσωτήριο τοτέμ του κάθε λογής πικραμένου (ενίοτε και «πυροβολημένου») που κυκλοφορεί σε αυτήν τη χώρα! Το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο παραθρησκευτικός και αποκρυφιστικός μανδύας των παραλογισμών του ούτε οι διάφορες γραφικότητες με τους «όρκους» σε στάδια, πλατείες και καφενεία. Κι ούτε βεβαίως το ότι έχει καταφέρει να «στήσει» μία ολόκληρη κομπίνα με στρατιά από μετακινούμενα αθύρματα και απελπισμένα ανθρωπάκια. Η «περίπτωση Σώρρα» δεν είναι τίποτε άλλο από μία πολιτική συμπύκνωση πλείστων όσων παραμυθιών και παραδοξοτήτων των καθ’ ημάς… παραδόσεων. Θυμηθείτε μόνο την «αγία» Αθανασία του Αιγάλεω και το νερό του Καματερού, ανατρέξτε στους «πιστούς» της Εσφιγμένου, δείτε τι «πουλάνε» οι Λιαρόπουλοι, οι Βερόπουλοι και οι Γεωργιάδηδες, ανοίξτε ένα Μακελειό και μία Ελεύθερη Ώρα και θα έχετε μπροστά σας όλο το κάδρο της παρακμής. Ή (για να ακριβολογώ), σχεδόν όλο…

Το πρόβλημα με τον Σώρρα ήταν και παραμένει ένα! Η στάση της Δικαιοσύνης απέναντι στον απατεώνα! Γιατί, κακά τα ψέματα, η ανοχή των δικαστικών αρχών ήταν αυτή που του έκανε «πλάτες». Η αδιαφορία της αυτή που του έδινε «αέρα» και «παρότρυνε» την δράση του. Τα «κλειστά της μάτια» αυτά που έδωσαν επικοινωνιακό πλεονέκτημα στις θεωρίες του. Και σαν να μη έφταναν αυτά, είχαμε και δύο (ιστορικές) αποφάσεις της, που του παραχωρούν και άλλοθι νομιμότητας! Τέτοιο που να τον αφηνιάζει ακόμη περισσότερο.

Απ’ ό,τι φαίνεται, τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης είναι εξόχως επιλεκτικά και με χαρακτηριστική… οσμή! Μπορεί (παραδείγματος χάριν) να εξαντλεί τη θεσμική της αυστηρότητα σε κάποιον πιτσιρικά που κάνει σατιρικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο (όρα… Παστίτσιο), μπορεί να συμπεριφέρεται με την απόλυτη «νομική ψύχρα» και τυπικότητα απέναντι σε ένα 6χρονο παιδί (αυτό της Πόλα Ρούπα), αλλά όταν πρόκειται για… δισεκατομμυριούχους, άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!

Έπρεπε, άραγε, να δολοφονηθεί μία νέα γυναίκα για να «πάρει μπρός» ο μηχανισμός της; Έπρεπε να προηγηθούν οι Διωκτικές Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών για να ξεκινήσει έρευνα εις βάρος του στελέχους του Σώρρα που εμπλέκεται σε (χοντρό) εμπόριο ναρκωτικών; Έπρεπε να ξεσπάσει όλο αυτό το «τσουνάμι προσφυγών» στις εφορίες για να «μυριστούν» ότι κάτι ύποπτο και επικίνδυνο συμβαίνει εδώ;

Ναι, ο Σώρρας και οι «πιστοί» του είναι (πια) ένα επικίνδυνο κίνημα! Ειδικά τώρα που το «τρέφουν» και τα αδιέξοδα της κρίσης. Και ακριβώς τώρα είναι που δεν συγχωρείται η παραμικρή ολιγωρία και… τυφλότητα!        

Υ.Γ.: Με όλα αυτά, γίνεται ακόμη πιο επίκαιρη η (ούτως ή άλλως σπουδαία) ταινία The Master του Πολ Τόμας Άντερσον. Δείτε την ανεπιφύλακτα.

ΤΑ ΑΠΟΚΟΥΜΠΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ

Θα τη θυμάστε, πιστεύω, εκείνη τη δασκάλα που παρίστανε τη Μαντώ Μαυρογένους στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Θα θυμάστε επίσης και την Ακαδημία Αθηνών να τη βραβεύει για το «εθνικό και παιδαγωγικό» της έργο (ενίοτε και το… ιεραποστολικό) κόντρα στις νομοθετικές και εκπαιδευτικές παραβάσεις στις οποίες συνεχώς και αδιαλείπτως υπέπιπτε η «ηρωίδα».  Όπως, βεβαίως, θα θυμάστε και το μιντιακό προμόσιον που απολάμβαναν οι δημόσιες παρεμβάσεις της εν λόγω… παραληρηματικής!

Νά, ο λόγος (και πάλι) για τη Χαρά Νικοπούλου, τη δασκάλα που μιλούσε στα μουσουλμανάκια για την έλευση του Θεανθρώπου και τα έβαζε να απαγγέλλουν στιχουργήματα του επιπέδου, Βάλε τους Τούρκους εμπροστά, σαν το χασάπη τα τραγιά, καπετάνιε μας λεβέντη, που όλη η Τουρκιά σε τρέμει… 

Η υπερ-πατριώτισσα, λοιπόν, Χαρά Νικοπούλου είπε να το «δει» το «εθνικόν της καθήκον» και ολίγον… εμπόριο και βάλθηκε να «στρώσει δουλειά» με… Μη Κυβερνητική Οργάνωση! Συλλογικό είδος που οι όμοιοί της (και εξ αρχής συμπαραστάτες της) λοιδορούν και απαξιώνουν με κάθε ευκαιρία. Ειδικά όταν πρόκειται για ΜΚΟ που ασχολούνται με τους πρόσφυγες!

Η Χαρά Νικοπούλου και ο σύζυγός της Γιάννης Φριτζιλάς ίδρυσαν, που λέτε, την ιδιωτική (τρέχα γύρευε) εταιρεία «Κιβωτός της Δόμνας Βισβίζη» που, χωρίς καμία υπερβολή, θα μπορούσε να ονομαστεί και… οικογενειακή επιχείρηση! Κατά «περίεργο» τρόπο, πριν λίγα χρόνια, το Γενικό Επιτελείο Στρατού παραχώρησε στο ζεύγος ένα παροπλισμένο φυλάκιο στον ορεινό όγκο της Θράκης, με σκοπό να λειτουργήσει εκεί έναν «παραδοσιακό οικισμό», που θα «άκουγε» στο όνομα (τι άλλο;) «Ακρίτας»! Σε αυτόν θα φιλοξενούνταν ορφανά και εγκαταλελειμμένα παιδιά, ή παιδιά που οι γονείς τους αδυνατούν να μεγαλώσουν για οικονομικούς λόγους και μέλημα πρώτο θα ήταν η καλλιέργεια του πνεύματος και η διάδοση των Χριστιανικών αξιών. Όλα αυτά μέσα σε πληθυσμούς αμιγώς μουσουλμανικούς!

Με το μέγα σκάνδαλο της εκχώρησης από το ΓΕΣ δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες να το «τρώει» το μαύρο (εδώ και ύποπτο) σκοτάδι της ελληνικής παραδοξολογίας, ο «εθελοντισμός» της κυρίας Νικοπούλου έπρεπε να βρει και τους απαραίτητους πόρους για να… ανδρωθεί και να επιβιώσει. Γιατί, καλές οι ζωγραφιές και τα στολίσματα (η αισθητική των οποίων μόνο με εκείνη της δικτατορίας θα μπορούσε να παραλληλιστεί), καλά τα σούρτα-φέρτα των πρόθυμων (αλλά πάντα ανίδεων) δημοσιογράφων για διαφημιστική κάλυψη του «εθνικού και θεάρεστου» έργου, καλές και οι παπαρολογίες της «μεγάλης ελληνίδος» (πόσες πολιτικές καριέρες έχουν «χτιστεί» πάνω σε τέτοιες;), αλλά… ο Ακρίτας, τζούφιος! Πάει να πει, λειτουργικά και οργανωτικά… παράνομος

Όμως, παρά το γεγονός ότι έχει ανακληθεί η άδεια λειτουργίας του ιδρύματος, η κυρία Νικοπούλου εξακολουθεί να διατηρεί σε ισχύ την (ούτως ή άλλως ισχνή) δραστηριότητά του, εμφορούμενη τώρα και από… πνεύμα αντίστασης! Τέτοιο που (φυσικώ τω λόγω) δεν άφησε ασυγκίνητους τους ομογάλακτους ομοϊδεάτες τής Χρυσής Αυγής που έσπευσαν αμέσως προς κάλυψη και υποστήριξη. Άλλο που δεν ήθελαν, δηλαδή…

Τι απαίτησαν οι υπόδικοι τραμπούκοι από το βήμα της Βουλής; Να μη συμμορφωθεί ο δήμαρχος Κομοτηνής με τις αποφάσεις της πολιτείας (κάτι σαν… πολιτικό νταηλίκι) και να αφήσουν τη Χαρά Νικοπούλου να αφοσιωθεί στο σημαντικό κοινωνικό και εθνικό της έργο! Έργο που, απροκάλυπτα πια, τίθεται υπό την «ιδεολογική προστασία» των εγχώριων ναζιστών. Ούτως ειπείν, τα «αποκούμπια της Χαράς».