Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ



Ακούω καιρό τώρα γι’ αυτές τις συναντήσεις των προέδρων των ΔΗΠΕΘΕ που δραστηριοποιούνται στον γεωγραφικό άξονα της Εγνατίας Οδού και ακόμη δεν έχω καταλάβει τον ρόλο και τη σπουδαιότητά τους. Κρίνοντας βέβαια λίγο χαλαρά το όλο εγχείρημα (ή… event;), θα μπορούσα να το εντάξω σε ένα «πολιτιστικό τουρ» μέσα στο οποίο οι διορισμένοι πρόεδροι απολαμβάνουν δωρεάν τριήμερα αναψυχής και φιλοξενίας, συζητώντας περί ανέμων και υδάτων. Επειδή όμως στον πολιτισμό δεν υπάρχουν «ψυχαγωγικά άλλοθι», ας το σοβαρέψουμε. 

Τελευταία «τουριστική έξοδος» των πέντε προέδρων, ήταν αυτή στα Ιωάννινα, όπου μεταξύ άλλων κοσμικών δραστηριοτήτων και εκπολιτιστικών ξεναγήσεων, τέθηκαν –να εικάσω στο περιθώριο της… χαλαρότητας– και ζητήματα που άπτονται της λειτουργίας των ΔΗΠΕΘΕ, με σημαντικότερο όλων, αυτό του συντονισμού δράσεων για να ξεκαθαρίσει το θολό «τοπίο» που έχει δημιουργηθεί και έχει να κάνει με το τι μέλλει γενέσθαι για τα Δημοτικά Θέατρα της χώρας. 

Εμένα λόγος δεν μου πέφτει, αλλά αν είναι να «σιτίζονται» από τον κρατικό κορβανά κάτι θεατρικές μετριότητες τύπου Κομοτηνής, Βέροιας και Κοζάνης, χίλιες φορές να κλείσουν! Όχι τόσο για το οικονομικό βάρος που προσθέτουν στα δημόσια ταμεία, αλλά κυρίως για το ότι μέσω του «θεσμικού κύρους» που προσδίδει ο τίτλος ενός Περιφερειακού Θεάτρου, παράγονται και προωθούνται πλείστες όσες αισθητικές μετριότητες. Τόσο μέτριες (για να μην πω άθλιες) που εθίζουν το κοινό της επαρχίας στην προχειρότητα και την ασχήμια. Σε ένα είδος θεάτρου που ορίζεται και καθοδηγείται από το «πνεύμα του ερασιτεχνισμού», τις αρπαχτές και τις ευκολίες. 

Αυτό για ’μενα είναι το μεγάλο πρόβλημα που παράγουν σήμερα τα ΔΗΠΕΘΕ της χώρας! Γιατί, ξέχωρα από τις εξαιρέσεις που μπορούν να προκύψουν (η Καβάλα έχει την τύχη να απολαμβάνει μία από αυτές), η συνολική εικόνα του θεσμού παραπέμπει στην ευτέλεια, τη γραφικότητα και την παρακμή. Και σε έναν επαρχιωτισμό ευθέως ανάλογο με το γούστο και την αισθητική των τοπικών παραγόντων. Και ο νοών, νοείτω… 

Ως είθισται, συναντήσεις αυτού του επιπέδου έχουν πάντα και τα δικά τους, ξεχωριστά… μνημεία λόγου, κάτι που δεν θα μπορούσε να λείπει κι από αυτή των Ιωαννίνων. Και πώς άλλωστε να απουσιάζουν όταν σε αυτή συμμετέχουν αστέρες του «καλλιτεχνικού και πολιτιστικού επιπέδου» ενός Πέτρου Πετρόπουλου και μίας Σοφίας Μενεσελίδου! Δύο από αυτά, ευθύς αμέσως: 

Μνημείο πρώτο, αυτό περί του ότι τα ΔΗΠΕΘΕ, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κλείσουν ή να καταργηθούν, καθώς αποτελούν Δημοτικές Επιχειρήσεις… Δεν ξέρω ποιο πολιτικό εγχειρίδιο έχουν συμβουλευτεί οι πρόεδροι (και οι προεδρίνες) των ΔΗΠΕΘΕ της Εγνατίας Οδού, άλλα καλό θα ήταν να τους παραπέμψουν κάποιοι στα παραδείγματα εκατοντάδων δημοτικών επιχειρήσεων ανά τη χώρα που (αν δεν έχουν ήδη κλείσει) βρίσκονται ένα βήμα πριν την κατάργησή τους. Άρα (και πολύ σωστά) δεν τίθεται καμία νομική προστασία για την εσαεί λειτουργία τους. Το χειρότερο σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι αναδεικνύεται περίτρανα ο τρόπος με τον οποίο διοικούν τα ΔΗΠΕΘΕ οι συγκεκριμένοι παράγοντες. Γιατί, μια ματιά να έριχναν στον κανονισμό λειτουργίας τους και τις συμβατικές υποχρεώσεις που διέπουν τη συνεργασία τους με το κράτος, θα διαπίστωναν ότι στη σύμβαση υπάρχει (αν συντρέχουν οι λόγοι) και η πρόβλεψη του οριστικού κλεισίματος ενός ΔΗΠΕΘΕ. Όπερ σημαίνει, εμ’ χαλαροί, εμ’ και αδιάβαστοι! 

Μνημείο δεύτερο, το πολιτικό υπόβαθρο μέσα στο οποίο κινούνται οι ιδέες και οι απόψεις των εν λόγω προέδρων (και προεδρίνων). Αντιγράφω μέρος των στόχων και των επιδιώξεών τους, έτσι όπως ακριβώς καταγράφονται στο Δελτίο Τύπου: θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την ενίσχυση των θεατρικών δρώμενων των περιφερειών τους, πάντα μέσα από ετήσια καλοσχεδιασμένα προγράμματα δράσης, οργάνωσης και προσφοράς θεατρικής παιδείας, για τη συνεχή δημιουργία όρων βελτίωσης του επιπέδου των θεατρικών δρώμενων, καθώς και για τη διαρκή προώθηση της θεατρικής τέχνης, μέσα από κοινές πρωτοβουλίες με άλλους φορείς, ιδιαίτερα με την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.   

Επειδή έχω μπαφιάσει να ακούω όλα αυτά τα χρόνια τις ίδιες βαρύγδουπες σάχλες και επειδή χόρτασα από «αγώνες, σχέδια, προσφορές, πλάνα και πρωτοβουλίες», ένα μόνο θα πω: ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΜΑΣ!

Υ.Γ.: Ενημερωτικά να σας πω μόνο ότι τρία από τα πέντε ΔΗΠΕΘΕ που βρέθηκαν στα Ιωάννινα, (αυτά της Κοζάνης της Βέροιας και των Σερρών) συνοδεύονταν και από τοπικά Μέσα Ενημέρωσης! Για την κάλυψη, ρε γαμώτο!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου