ΜΟΝΟ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ;

Χωρίς καμία αμφιβολία, η επίμαχη ανάρτηση της (γενικά σοβαρής και μετρημένης) Μαρίας Φραντζεσκάκη, μέσω της οποίας παρουσιάζεται ως «παρά φύσιν δίποδο» ο υπουργός Παιδείας, συγκαταλέγεται σε εκείνη την κατηγορία «πολιτικών μηνυμάτων» που παράγει και διαδίδει την πιο ύποπτη και διεισδυτική ρατσιστική ρητορική. Ασχέτως προθέσεων καμιά φορά. Πρόκειται για μία φτηνή και πολύ χαμηλού επιπέδου πολιτική αντιπαράθεση, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκονται τα «κουσούρια», οι «αδυναμίες» και οι «φυσικές ατέλειες» των υπό κρίση πρωταγωνιστών. Υπ’ αυτήν την έννοια, το λιγότερο που θα μπορούσε να καταλογίσει κανείς στον «αυθορμητισμό» της κυρίας Φραντζεσκάκη, είναι αστοχία και επιπολαιότητα.

Έννοιες και χαρακτηρισμοί που μοιάζουν να την «ακολουθούν» και στην όλη προσπάθειά της να «αντεπιτεθεί» στα όσα της καταλογίζει η (ούτως ή άλλως «τραβηγμένη») ανακοίνωση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, από το περιεχόμενο της οποίας έγιναν γνωστές και οι facebookικές ενασχολήσεις και «ανησυχίες» της!

Τι θέλω να πω:

Από τη στιγμή που η κυρία Φρανζεσκάκη αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά και την πολιτική, όφειλε να γνωρίζει ότι οι απόψεις της και ο δημόσιος λόγος της θα βρίσκονται συνεχώς υπό την αυστηρή κρίση και κριτική της κοινωνίας. Συνεχώς και αδιαλείπτως! Εξ αυτού και μόνο, οι όποιες «προσωπικές απόψεις» που κομίζει στον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο, «βαραίνουν» πλέον και τον ιδεολογικό της χώρο. Είτε της αρέσει (και τη βολεύει) είτε όχι!

Κάπως έτσι, η ανάρτηση της κυρίας Φραντζέσκακη προσθέτει άλλο ένα «βάρος» στις ήδη επιβαρημένες «πλάτες» της δημοτικής και κομματικής της παράταξης. Γιατί τα «κρούσματα» τελευταία, πολλά και… επώνυμα!

Πέρα από τα τυπικά όμως, τα βασικά ατοπήματα της κυρίας Φρατζεσκάκη εντοπίζονται κυρίως σε δύο σημεία της ανακοίνωσής της. Το πρώτο έχει να κάνει με την αυθαίρετη «μετάφραση» μέσα από την οποία ερμηνεύει τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας και το δεύτερο με τη «χριστιανικότητα» με την οποία προσπαθεί να περιβάλλει τις κοινωνικές και πολιτικές της πεποιθήσεις!

Είναι γεγονός ότι πολλές από τις δηλώσεις του κυρίου Φίλη ενέχουν τον κίνδυνο της… παρερμηνείας. Αυτό συνέβη με την περίφημη ιστορία περί «εθνοκάθαρσης» και «γενοκτονίας», αυτό συνέβη και τώρα με την (καθ’ όλα ορθή) θέση του για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Θέση που η κυρία Φρατζεσκάκη (παρασυρμένη προφανώς και από ιδεολογικό ζήλο) μοιάζει να την αγνοεί πλήρως! Γι’ αυτό άλλωστε και προσπαθεί να ανταπεξέλθει στο «στρίμωγμα» με την (άσχετη) επίκληση του «κινδύνου» να χαθούν οι «σχολικές παραδόσεις». Ήγουν, οι παρελάσεις, η προσευχή, το μάθημα των θρησκευτικών!

Αν όντως η κυρία Φρατζεσκάκη ήθελε να αντιπαρατεθεί πολιτικά στη σκέψη (και όχι σε κάποια απόφαση, όπως τεχνηέντως προβάλλεται) του υπουργού, όφειλε να προσκομίσει στον διάλογο τις δικιές της απόψεις περί του τρόπου (και του χρόνου) με τον οποίο θα πρέπει να διδάσκονται τα Αρχαία οι μαθητές. Από τη στιγμή που δεν το έπραξε και επέλεξε να «χτυπήσει» με την ετοιματζίδικη συνθηματολογία του διαδικτύου, μοιραίο ήταν να «πέσει» στην παγίδα της ευκολίας και του λαϊκισμού.

Όσο για τα περί χριστιανοσύνης, καλό θα ήταν να «ψαχτεί» και λίγο με τα Κείμενα και τις Γραφές. Και όχι μόνο προς γνώσιν…